ศีล ๘ เป็นศีลของผู้ต้องการจะออกจากกาม ผู้รักษาศีล ๘ ได้บริสุทธิ์อาจบรรลุถึงพระอนาคามี จึงมีความละเอียดอ่อนกว่าศีล ๕ ซึ่งเป็นศีลของฆราวาสผู้ครองเรือน ผู้รักษาศีล ๕ ได้บริสุทธิ์ก็อาจบรรลุถึงพระโสดาบัน  จึงควรเข้าใจในวัตถุประสงค์ของศีลแต่ละอย่าง สำหรับ ศีลข้อ ๗ ตามที่ถามมา ท่านให้เว้นจากการร้องรำทำเพลง ทัดทรงด้วยดอกไม้ของหอมเครื่องลูบไล้ ข้อนี้ เพื่อป้องกันมิให้เกิดความเพลิดเพลินยินดีในรูปสวย เสียงเพราะ กลิ่นหอม รสอร่อย และสัมผัสนิ่มนวล ซึ่งจะเป็นเหตุทำให้กามกำเริบ และหลงใหลในวัตถุกามมากยิ่งขึ้น ก่อให้เกิดมิจฉาทิฏฐิ เห็นผิดไปจากครองธรรม จึงเป็นข้อห้ามที่ค่อนข้างละเอียด เพราะเป็นข้อห้ามที่ต้องบังคับใจโดยตรง

ผู้รักษาศีล ๘ จึงจำเป็นต้องเข้มงวดกวดขันกับตัวเอง อารมณ์ใดจะเป็นเหตุให้กามกำเริบ จำเป็นต้องสำรวมระวังให้มาก  แต่สังคมมนุษย์มักเกลือกกลั้วอยู่ด้วยเรื่องของกาม การอยู่ร่วมกันในสังคม บางทีก็หลีกเว้นได้ยาก ซึ่งบางทีก็ต้องทำใจ หากต้องเกี่ยวข้องกับคนอื่น ก็ต้องพิจารณาตามสถานการณ์ ประพฤติย่างไรให้เป็นไปตามสมควรแก่เหตุ ที่จะสามารถรักษาตัวรอด ไม่ให้ประพฤติล่วงเกินศีลของตัวเอง ต้องรู้จักเข้าสังคม และใช้ปัญญารักษาศีลให้บริสุทธิ์อยู่ได้

แต่ในกรณีที่ไม่เกี่ยวข้องกับใคร เป็นเรื่องเฉพาะตัว ก็คงปฏิบัติต่อตนเองได้ไม่ยาก ถ้าไม่ได้ตั้งใจดู แต่บังเอิญไปเห็นเข้า หรือมีคนดูอยู่ก่อนแล้ว พอดีเรามีความจำเป็นไปในที่นั้น ไปเห็นเข้าโดยไม่เจตนาจะดู ก็ไม่ถือว่าผิด แต่ถ้าเจตนาจะดูด้วยความยินดีพอใจเพลิดเพลิน ต้องการเสพอารมณ์ต่างๆเหมือนที่คนทั้งหลายเขาเป็นกัน อย่างนี้ก็ถือว่าผิด

จะดูอะไรก็ตาม ถ้าเป็นไปเพื่อความเพลิดเพลินยินดี เป็นเหตุให้กามกำเริบ มันก็ผิดทั้งนั้น แต่ถ้าดูเพื่อการศึกษาเป็นอุทาหรณ์สอนใจให้เกิดความเข็ดหลาบในการเวียนว่ายตายเกิดในวัฏฏสงสาร ก็ไม่ถือว่าผิด ให้ดูที่เจตนาก็แล้วกันว่า ดูเพื่ออะไร? เจตนาดูเพื่อส่งเสริมกิเลส หรือ เจตนาดูเพื่อทำลายกิเลส ผู้ปฏิบัติต้องตรวจดูจิตตนเองให้ดี ตรงนี้ที่สำคัญกว่าข้อห้ามที่ท่านพูดไว้ อันนั้น เพื่อให้เป็นแนวทางปฏิบัติกลางๆเท่านั้น

ในทางปฏิบัติจริงๆ ผู้รักษาศีล ๘ ต้องต่อสู้กับความอยากของใจตัวเอง ที่ต้องการจะทำในสิ่งที่ก้าวล่วงสิกขาบท ถ้าทำลายความอยากของใจลงได้ ก็รักษาศีลบริสุทธิ์ได้ด้วยดี แต่ถ้าทำลายความอยากไม่ได้ ศีลก็เศร้าหมอง และอาจกลายเป็นศีลทะลุ และ ศีลขาดในที่สุด

อ่านแล้วอย่าเก็บมาครุ่นคิดให้วิตกกังวล รีบดับความคิด ดูที่ต้นจิต กำหนดจะคิดดับๆๆ จะอยากดับๆๆ จะชอบดับๆๆ จะชังดับๆๆ จะเฉยดับๆๆ ตลอดเวลา แค่นี้ก็รักษาศีลได้แล้ว..