ตอนนี้สึกออกมาได้สองปีแต่มีเรื่องค้างคาในใจตอนนั้นเราได้ดื่มแล้วขับรถชนหน้าวอมอัพที่เชียงใหม่ซึ่งไปชนกับถังขยะหลวงและเสาไฟรถที่ใช้คือรุ่นhonda แต่โกหกประกันว่าไม่เมาเพื่อต้องการให้ประกันจ่ายเงินมา(ในขณะที่เป็นฆาราวาส) 

จากนั้นบวชเป็นพระในช่วงแรกคุณตาโทรมาถามไถ่ถึงเรื่องประกันในส่วนตัวตอนนั้นเป็นพระก็มีการวางแผนที่จะเอาเงินจากประกันมาซ่อมรถหรือแปรเป็นทรัพย์เพื่อชดเชยซึ่งตามกฎของประกันประกันจะไม่จ่ายเงินถ้าเมา. แต่ในขณะนั้นเรา(ที่เป็นพระ)ไม่ได้คิดว่าเป็นการฉ้อโกงแค่คิดว่าเป็นกลยุทธ์ในการหนีความผิดโดยขาดการนึกคิดใตร่ตรองคิดแค่ว่าแค่ไปชนกับสิ่งที่ไม่มีคู่กรณีรวมถึงไม่ได้มีใครเดือดร้อน. ซึ่งพอเรา(ที่เป็นพระ) บวชได้สองเดือนคุณตาก็โทรมาถามไถ่เรื่องประกันพร้อมกับช่วยเรา(ที่เป็นพระ)ดำเนินการที่จะเอาทรัพย์จากประกันในขณะนั้นเองเรา(ที่เป็นพระ) ได้เกิดมีความคิดว่าเรา(ที่เป็นพระ) นั้นฉ้อโกงนี่หว่าหรือเป็นการขโมยทางอ้อมเนื่องจากทรัพย์ที่ได้มามาจากการโกหกโผล่ขึ้นมาในใจจึงปรึกษาพระอาจารย์และพระหลายรูปสรุปแล้วเข้าค่ายปราชิกแต่การกระทำยังไม่สมบูรณ์เพราะพระยังไม่ได้ไปเซ็นเอกสารรับเรื่องเพื่อรับเงิน(ทรัพย์ยังไม่เคลื่อน) ในวันนั้นเองเรา(เป็นพระ) ตระหนักถึงโทษของการฉ้อโกงซึ่งอาจจะมีมูลเหตุโยงไปถึงการปาราชิกเรา(เป็นพระ)จึงสั่งคุณตาว่าอย่าเพิ่งทำอะไรให้นิ่งไว้ก่อนเพราะถ้าเซ็นเอกสารอะไรพระอาจจะต้องปาราชิกรวมถึงบอกคุณตาว่าอย่าเพิ่งรับค่าสินไหมทดแทนใดๆ

แต่ในใจตอนเป็นพระคิดว่า  ถ้ารอพระเป็นฆราวาสค่อยไปเซ็นเอกสารเพื่อรับสินไหม(เจตนา)

คำถาม1คือพระต้องอาบัติปาราชิกแล้วหรือยังในขณะที่เป็นพระ. คำถามที่2 คือหากย้อนกลับไปช่วงแรกที่เป็นพระแล้วรู้ว่าเป็นการฉ้อโกงตั้งแต่แรกแต่ยังคงวางแผนต่อไปยังคงเจตนาต่อไปแต่สรุปก็ยังไม่ได้เงินจากประกันอยู่ดี.  จะต้องอาบัติปาราชิกหรือไม่. คำถามที่3 หากตอนนั้นที่เป็นพระแล้ววางแผนฉ้อโกงแต่ประกันยังไม่ได้โอนเงินมาแต่พอสึกออกมาแล้วประกันโอนเงินมาจะปาราชิกหรือไม่

*ตอนนั้นที่บวชประกันยังไม่ได้ชดเชยทรัพย์ใดๆเพียงแต่อยู่ในขั้นตอนการไต่สวน

*ตอนนี้ไม่ได้มีการชดเชยเพราะเขารู้ความจริง