๑. ผู้ฉลาดก็มักจะคิดค้นสิ่งต่าง ๆ ได้ด้วยตนเอง ทางโลกก็เรียกผู้นั้นว่าเป็นอัจฉริยะ เช่น นักวิทยาศาสตร์ทั้งหลาย คิดค้นสิ่งใหม่ ๆ ขึ้นมา ส่วนในทางธรรม ถ้าจะตรัสรู้ด้วยตนเอง ต้องสร้างบารมีเป็นพระพุทธเจ้าเท่านั้น การตรัสรู้คือ การทำจิตให้บริสุทธิ์หมดจดจากกิเลสทั้งปวง ไม่มีในศาสนาอื่น

๒. ไม่ต้องเรียกว่าอะไร ก็คนทุกคนย่อมสามารถเรียนรู้ทุกสิ่งทุกอย่างได้ จากที่เคยมีคนรู้มาแล้ว ดังเช่น การศึกษาเล่าเรียนวิชาแขนงต่าง ๆ มีศิษย์ มีอาจารย์ผู้สอน เป็นต้น

๓. ถ้าเป็นความรู้ในทางโลก ย่อมมีผิดได้ เพราะสิ่งต่าง ๆ เปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ ไม่แน่นอน แต่ถ้าเป็นความรู้ในทางธรรม ดังเช่น ที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้อริยสัจสี่ ย่อมคงเส้นคงวาตลอดไป ไม่มีการเปลี่ยนแปลงได้อีก มรรค ๔ ผล ๔ นิพพาน ๑ มีอยู่อย่างไรก็เป็นจริงอยู่อย่างนั้น เป็นแต่เพียง จะมีผู้ตรัสรู้ได้หรือไม่ เท่านั้นเอง

๔. เพราะพระพุทธเจ้ามีพระสัพพัญญุตญาณ พระทศพลญาณ ที่พวกเราไม่มี