ก็ขึ้นอยู่กับว่า แกล้งแบบไหน แกล้งแล้วทำให้เขาโกรธหรือเปล่า ก็บาปตามเจตนาที่แกล้ง คิดว่า คงไม่มีใครอยากถูกแกล้ง ถ้ากล่าววาจาที่ไม่มีประโยชน์ ก็เข้าข่ายเป็นมิจฉาวาจา พูดเพ้อเจ้อเหลวไหลไร้สาระ เป็นเหตุให้ขาดสติ ดีไม่ดี เกิดการทะเลาะกัน เพราะผู้ถูกแกล้ง อาจไม่สนุกด้วย ถึงแม้ไม่ทำให้เขาโกรธมาก แต่ตัวเองก็ทำร้ายตัวเอง ด้วยการส่งเสริมให้ตัวเองพูดจาเหลวไหลไร้สาระมากขึ้น มันก็ผิดทางมรรค ถ้าหวังความพ้นทุกข์ ก็ไม่พึงกระทำ ควรพูดคำจริง พูดเพื่อความสมานสามัคคี พูดสุภาพอ่อนน้อม พูดมีประโยชน์ อย่างนี้จึงจะถูกทางมรรคเป็นเหตุให้พ้นทุกข์ได้