การเกิด ให้รู้ว่า ถ้ายังมีกิเลสอยู่ในใจ กิเลสก็จะพาให้ไปเกิดอยู่ร่ำไป ส่วนการจะไปเกิดที่ไหน ภพใด ก็อยู่ที่ กรรมดี กรรมชั่ว ที่สั่งสมอยู่ในใจ จะเป็นผู้ชักนำให้ไปเกิด ที่เกิดก็มี ๓ ภพ คือ กามภพ รูปภพ อรูปภพ ถ้าใจมีศีลก็ไปเกิดท่องเที่ยวในกามภพมี สวรรค์ ๖ ชั้น และมนุษย์ ถ้าใจไม่มีศีลก็ไปเกิดในอบายภูมิ ๔ มี สัตว์เดรัจฉาน เปรต อสุรกาย สัตว์นรก ถ้าใจมีสมาธิระดับรูปฌานก็ไปเกิดในรูปภพมีพรหมโลก ๑๖ ชั้น ถ้าใจมีสมาธิระดับอรูปฌาน ก็ไปเกิดในอรูปภพ มีอรูปพรหม ๔ ถ้าใจมีปัญญาก็อาจบรรลุโลกุตรธรรม ๙ เข้าถึงพระนิพพาน รู้อย่างนี้รู้แล้วมีประโยชน์ จะได้กำหนดแนวทางปฏิบัติของตัวเอง ว่าจะไปทางไหนดี ก็เลือกเอาตามใจชอบ อย่าไปมัวติดอยู่ในปริยัติ ที่เป็นเหมือนแผนที่ หากดูแต่แผนที่ ไม่ออกเดินทางจริง มันก็ไม่เห็นได้หรอกว่า ถนนหนทางที่จะไปนั้นเป็นอย่างไร

      ส่วนการตาย ก็เป็นผลมาจากการเกิด เมื่อมีเกิดก็ต้องมีตายเป็นธรรมดา จะตายแบบไหนก็คือตายเหมือนกัน ต้องทิ้งร่างกายไป จิตออกจากร่างไปหาร่างที่เกิดใหม่ ตามภูมิของจิต ร่างกายพอจิตออกจากร่างแล้ว ก็แตกสลายกลายเป็นดิน ไม่มีอะไรเป็นเราเป็นของเราแม้แต่น้อย แม้ดินก็ต้องละลายกลายเป็นอากาศธาตุ ไม่มีอะไรมีอยู่จริงสักอย่างหนึ่ง ทำใจให้รู้อย่างนี้ จนกว่าจะมองเห็นกายเป็นเพียงสภาวะอันหนึ่งที่เกิดขึ้นแล้วก็ต้องดับไป จะไปยึดถือเอาอะไรมาเป็นเราเป็นของเราไม่ได้เลย ถ้าใจรู้อย่างนี้แล้วใจก็จะไม่หลงมัวเมาอยู่ในร่างกายอีกตลอดไป