ปลวกเขาก็มาอาศัยอยู่ เขาก็ไม่รู้ว่า นี่เป็นบ้านของเรา เขาก็หาอยู่หากินไปตามธรรมชาติของเขา แต่บ้านเราเป็นคนสร้างขึ้น ก็ถือว่า เราเป็นผู้มีสิทธิ์อันชอบธรรมที่จะอยู่ในบ้านหลังนี้ ปลวกแม้ไม่รู้ก็ตามว่าบ้านนี้เป็นของเรา แต่เมื่อเขามาทีหลังเรา ก็ถือว่า เขามาเบียดเบียนเรา มาทำความเดือดร้อนให้เราโดยที่เขาเองก็ไม่รู้ตัว

ก็เป็นสิทธิ์อันชอบธรรมที่เราจะเชิญเขาออกไปจากบ้านของเราได้ หากเราไม่มีเจตนาจะฆ่า หรือทำร้ายเขา เราต้องการจะรักษาบ้านของเราไว้ไม่ให้ถูกปลวกกัดแทะทำลาย ส่วนการนั้น จะทำให้ปลวกต้องมีอันเป็นไปถึงแก่ความตายบ้าง ก็ต้องแล้วแต่กรรมของเขา ขอให้ใจเราไม่มีเจตนาจะฆ่าเขา ก็ไม่ผิดศีลผิดธรรมอะไร

แม้ปลวกขึ้นกุฎีสงฆ์ พระก็ต้องให้โยมไปพิจารณาเพื่อรักษากุฎีอันเป็นของสงฆ์ไว้ก่อน มิใช่กลัวปลวกจะตาย แล้วปล่อยให้กุฎีถูกกัดแทะผุพัง ผิดทั้งพระ ผิดทั้งปลวก แต่พระจะไปบอกโยมว่า ไปกำจัดปลวกให้ที มันขึ้นกุฎีพระ อย่างนี้ ไม่เป็นวาจาชอบ

พระต้องใช้กัปปิยวาจา บอกกับโยมวัดไปว่า ไปพิจารณากุฎีนั้นให้ที มันมีปลวกไปทำรังอยู่ที่นั่น อย่าให้ปลวกกัดแทะกุฎีสงฆ์ได้ มันจะเป็นบาป ส่วนโยมจะไปทำอะไรที่กุฎีนั้น ก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของโยมเขาไป เขาหากรู้การอันควรเอง

 กราบขอบพระคุณคำแนะนำของ พอจ มากๆ ค่ะ พรุ่งนี้วันเสาร์เดี๋ยวจะทดลองทำเลยค่ะ เมื่อคืนเหมือนจะรู้ตัวเกรงใจมากขึ้น เสียงดังลดลง 

ตอบแบบยกตัวอย่าง ให้ทายาที่เสาบ้าน ถ้าปลวกมากิน ก็เป็นเรื่องของเขา ไม่บาป แต่ถ้าเราเอายาไปใส่ตัวเขานั่นแหละบาป เราเคารพซึ่งสิทธิ์กันและกัน