ก็พูดสรรพคุณของอาหารที่ท่านไม่รู้จัก และคิดว่า อาหารนั้นมีประโยชน์สำหรับท่าน ช่วยป้องกันโรคนั้นโรคโน้น ส่วนรสชาติของอาหาร โน่นอร่อย นั่นก็อร่อย เป็นสิ่งไม่ควรพูด เพราะพระจะพิจารณาฉันอาหารที่เป็นประโยชน์ต่อร่างกาย เพื่อให้ร่างกายดำรงอยู่ได้ ท่านไม่ได้ฉันเพื่อเสพความเอร็ดอร่อยในรสอาหาร ถ้าพระฉันอาหารด้วยความเพลิดเพลินในรสอาหาร ก็เท่ากับพระปล่อยให้กิเลสกำเริบในจิต เป็นสิ่งที่ผิดธรรม จึงไม่ควรไปยุแหย่ให้พระท่านมีจิตกำเริบด้วยความอยากเสพรสอร่อย เกิดความยินดีในรสของอาหาร ทำให้ท่านเกิดกิเลส

กราบขอบพระคุณพระอาจารย์ค่ะ ศิษย์จะนำไปปฏิบัติให้เหมาะสมต่อไป