คุณก็ปล่อยสุนัขให้ออกไปนอกบ้านอยู่ทุกวัน เขาก็ไม่เคยถูกงูเหลือมรัดตาย ดังนั้น จึงไม่ใช่ความผิดของคุณ แต่ที่เขาต้องตายก็เพราะ เขามีกรรมกับงูเหลือมตัวนั้น อาจเคยไปฆ่างูเหลือมตายมาก่อนในชาติใดชาติหนึ่ง ชาตินี้ก็ต้องใช้กรรมกันไป

มันเป็นเรื่องกรรมของเขาที่จะต้องตาย ไม่มีทางหลีกหนีได้ เมื่อกรรมตายมาถึง ก็ต้องตายกันทุกคน แม้คุณสองคนก็หนีไม่พ้นที่จะต้องตายจากกันไปในวันหนึ่ง ธรรมท่านจึงสอนให้เราพิจารณาความตายให้ได้ทุกวัน เห็นกันอยู่ไม่ทันไร บทเวลากรรมตายมาถึงก็ตายปุ๊บปั๊บในปัจจุบันนี่เอง แต่ละวันมีคนตายเยอะแยะ

แต่เรามัวไปคิดเอาเองว่า วันนี้เราจะยังไม่ตาย อย่าลืมว่า ไม่มีใครไปตายในวันพรุ่งนี้ได้หรอก ตายในวันนี้ด้วยกันทุกคน เพราะโลกเราในความเป็นจริง ก็มีแต่ปัจจุบันเคลื่อนไปทีละน้อย ๆ คือมีแต่วันนี้นั่นแหละ ที่พูดกันว่า วันพรุ่งนี้ วันวาน เดือนหน้า ปีหน้า ก็เป็นเพียงคำพูดเฉย ๆ อดีต อนาคตจริง ๆ จะต้องรอมาปรากฏในปัจจุบันเท่านั้น

ถ้ายังไม่ถึงเวลา มันก็เป็นแต่เพียงความคิดปรุงของใจเกิดแล้วก็ดับไป ไม่มีสาระอันใดเลย แต่ถ้าใจเราไปผูกพันกับอดีตอนาคต มันก็หลงลืมปัจจุบันที่เป็นความจริงไป มันก็สร้างทุกข์ให้กับใจตัวเองในปัจจุบันเปล่า ๆ คิดถึงอดีตอนาคตที่วาดฝันไว้ดี ก็เกิดความดีใจ คิดถึงอดีตอนาคตที่ไม่ดีก็เกิดความเสียใจ อย่างที่คุณทั้งสองกำลังเป็นอยุู่ในเวลานี้ เพราะมัวแต่คิดถึงหมาตัวนั้น ซึ่งมันกลายเป็นอดีตที่ไม่อาจหวนคืนกลับมาได้แล้ว มันเป็นความจำที่อยู่ในใจของคุณทั้งสองคน มันไม่ใช่ความจริงแล้ว เพราะความจริงคือสิ่งที่ต้องเผชิญในปัจจุบัน แต่คุณก็พยายามคิดถึงเขา ทั้ง ๆ ที่จิตวิญญาณของเขาไปอยู่ไหนแล้วก็ไม่รุู้ ช่างไร้สาระเลื่อนลอยยิ่งนัก

อดีตก็คือปัจจุบันที่ดับไปแล้ว อนาคตก็คือปัจจุบันที่ยังมาไม่ถึง หากคุณยังครุ่นคิดถึงอดีตอนาคต คุณก็จะต้องทุกข์อยู่เช่นนี้ไปตลอด ไม่รู้ว่าจะอีกนานสักแค่ไหน และคุณก็จะไม่มีแก่จิตแก่ใจที่จะทำปัจจุบันของคุณให้ดีที่สุด ปัจจุบันเลยกลายเป็นปัจจุบันแย่ ๆ ที่ต้องมานั่งทุกข์ทรมานเพราะสุนัขตัวเดียวที่ตายไปแล้วไม่อาจฟื้นคืนชีพกลับมาได้อีก

คุณต้องถามตัวเองว่า คุณจะนั่งร้องไห้คิดถึงสุนัขตัวนี้ไปอีกนานเท่าไหร่ มันทำให้ชีวิตของคุณในปัจจุบันดีขึ้นบ้างไหม ที่ผ่านมาคิดถึงเขาพอหรือยัง ถ้าคุณยังคิดถึงเขาทุกวัน คุณก็จะต้องคิดถึงไปจนวันที่คุณตาย ถ้าสามีคุณตาย หรือภรรยาคุณตาย คราวนี้คุณจะคิดถึงใครมากกว่ากัน ชีวิตของคุณก็จะมีแต่ความทุกข์เศร้าโศกเสียใจ เพราะคิดถึงแต่คนตาย คิดถึงแต่สุนัขตาย เรื่องดี ๆ ที่คุณควรจะคิดที่ดีกว่านี้ ไม่มีแล้วหรือ

โลกนี้มันเป็นโลกแห่งความตาย ทุกสรรพสัตว์ที่เกิดมาก็ต้องตายด้วยกันทั้งนั้น ไม่ใช่แต่สุนัขของคุณ สามีคุณ หรือภรรยาคุณ พ่อแม่พี่น้องของคุณ ต่างต้องตายด้วยกันทั้งหมด หากคุณมีลูก ลูกคุณก็ต้องตายดุจเดียวกัน จงมองดูสิ่งเหล่านี้ให้เป็นธรรมชาติ ทุกคนเกิดมาแล้วต้องตาย ยอมรับความจริงเสีย แล้วอยู่กับความจริง สิ่งใดที่ไม่มีประโยชน์ ไม่อาจเป็นไปได้ ก็อย่าไปคิดอยากได้ดั่งใจเรา มันจะทำให้ใจเป็นทุกข์เปล่า ๆ มิหนำซ้ำ ก็ไม่มีทางจะสมหวัง

คุณควรใช้เวลาที่ยังเหลืออยู่ของคุณ ทำบุญกุศลคุณงามความดีให้มากเข้าไว้ ให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา คิดถึงเขาก็ทำบุญอุทิศบุญให้เขา คุณก็ได้ประโยชน์ เขาก็ได้รับส่วนบุญ ถ้าเขาจะอยู่ในภพภูมิที่ควรจะรับได้ ยังดีเสียกว่า มานั่งร้องห่มร้องไห้ กินไม่ได้นอนไม่หลับ ไม่เห็นว่าคุณจะได้ประโยชน์อะไรจากการทำเช่นนั้น สุนัขของคุณที่ตายไปแล้ว ก็พลอยไม่ได้รับประโยชน์อะไรไปด้วย

ต้องหักห้ามใจเสียบ้าง อย่าคิดร้ายต่อตนเอง ด้วยการปล่อยให้ความคิดถึงสุนัขมาทำร้ายจิตใจอยู่ทุกวี่ทุกวัน ชีวิตคนเราสั้นนัก เรามีสิทธิ์ตายได้ทุกวัน ถ้าวันนี้โชคดีไม่ตาย ก็อยู่ยืนยาวไปเรื่อย ๆ แต่ไม่มีใครโชคดีทุกวันหรอก วันหนึ่งก็จะต้องถึงตาเราตายบ้างอย่างแน่นอน ทำใจให้พร้อมที่จะตายก่อนที่มันจะตายจริง จะได้ไม่เสียที่ต่อพระยามัจจุราช

สร้างบุญกุศลคุณงามความดีให้ถึงพร้อม แล้วจะตายเมื่อไหร่ ก็ให้มันตายเถอะ กรรมตายมาถึงก็ต้องตายกันทุกคน ห่วงตัวเองบ้างนะ อย่าเอาแต่ห่วงสุนัขที่ตายไปแล้ว มันเป็นความคิดฝันที่หาประโยชน์อันใดมิได้ มิหนำซ้ำ ยังทำร้ายตัวเองอีกต่างหาก ถ้าคุณตายไปในระหว่างที่จิตใจกำลังเศร้าโศกถึงสุนัขตัวโปรด คุณอาจเปลี่ยนภพชาติไปเกิดเป็นสุนัขได้นะ

ถ้าคุณคิดว่าการร้องไห้เศร้าโศกถึงสุนัขตัวโปรด มีประโยชน์กับคุณ ทำให้ชีวิตคุณดีขึ้น ก็จงร้องไห้คิดถึงเขาต่อไป แต่ถ้ารู้สึกว่า มันไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว ก็จงระงับใจเสียเถิด อย่าทำร้ายตัวเองอีกต่อไปเลย

กราบขอบพระคุณเป็นอย่างสูงสำหรับเมตตาที่ท่านได้กรุณาให้คำชี้แนะ ตอนนี้ผมและภริยารู้สึกสบายใจขึ้นมาก มั่นใจว่าจะสามารถก้าวข้ามผ่านจุดนี้ไปได้โดยเร็ววันครับ