ผมได้ปฎิบัติธรรม โดยใช้การภาวนาพุทโธคู่กับลมหายใจ ปฎิบัติไปเรื่อยๆ บางครั้งเกิดเเสงสว่างขึ้น บางทีขาวโพลน บางทีเป็นเเสงกระพริบๆ เกิดขึ้น เเต่ก็ไม่ได้ไปสนใจอะไร ผมได้ปฎิบัติไปเรื่อยๆจนพบว่าลมหายใจเบาลง หรือเเทบจะไม่มีลมเกิดขึ้น ซึ่งผมได้กำหนดรู้อยู่ที่ปลายจมูกไว้ ซึ่งทุกครั้งที่ปฎิบัติมาจะเป็นเเบบนี้ เเรกๆ รู้สึกสดชื่น อิ่มสบาย เเต่ช่วงหลังๆ รู้สึกเหมือนคล้ายๆอาการจะหลับ เเต่พอรู้ตัว เเล้วเกิดอาการสะดุ้งตกใจขึ้นหรือได้ยินเสียงของตก อีกทั้งบางครั้งรู้สึกปวดหัวตึงที่ขมับเวลานั่งภาวนา