ถ้าเขาเข้าใจเราผิด เราก็เอาความจริงที่ถูกต้องพร้อมด้วยพยานหลักฐานเท่าที่จะพึงมี ไปอธิบายชี้แจงให้เขาฟัง เมื่อเขาฟังแล้ว หากยังสงสัยอะไร ก็ชี้แจงไปเท่าที่เราคิดว่าจะทำได้ เมื่อชี้แจงทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว เขาเข้าใจก็เป็นการดี  แต่ถ้าเขายังไม่ยอมเข้าใจ ก็เฉยเสีย ถ้าเราไม่ได้ทำอะไรที่เป็นความผิด เราก็ไม่จำเป็นต้องเดือดร้อน โลกมันเป็นของมันอย่างนี้ ในธรรมท่านจึงบอกว่า "คนที่ไม่ถูกนินทา ไม่มีในโลก"

ทำทุกอย่างเพื่อชี้แจงให้เขาเข้าใจแล้ว  ถ้าเขายังไม่ยอมเข้าใจ ก็ปล่อยวาง ช่างเขาไป ก็เท่านั้นเอง เราก็ทำความดีของเราต่อไปเรื่อยๆ ไม่ต้องไปสนใจกับคำติฉินนินทาของใคร ถ้ามันไม่มีมูลไม่มีประโยชน์ จงถือเอาเฉพาะสิ่งที่มีประโยชน์ก็พอ เราจะดีจะชั่ว อยู่ที่ตัวเราทำ ไม่ได้อยู่ที่คำยกย่องสรรเสริญ หรือคำติฉินนินทาของใครเลย