อินเดียมีชื่อเสียงในด้านความหลากหลายของเครื่องทอผ้า จากเบนาราสีถึงจันเดรี ผู้หญิงอินเดียสวมชุดส่าหรีในแบบเฉพาะของตนเองจากภูมิภาคหนึ่งไปอีกภูมิภาคหนึ่ง เครื่องทอผ้าที่น่าประทับใจอย่างหนึ่งของประเทศคือสารีมหาราษฏระ Paithani เสื้อผ้าหลักที่เจ้าสาวมหาราษฏระสวมใส่ Paithani saree มีต้นกำเนิดมาจากราชวงศ์ของเมือง Paithan ในยุคกลางในเมืองออรังกาบัด

ให้เราดูข้อเท็จจริงที่น่าสนใจเกี่ยวกับสารีทอมือที่ไม่เหมือนใครนี้:

Gaurang Shah ผู้เชี่ยวชาญด้านสิ่งทอกล่าวกับ Vogue ว่าส่าหรีนี้เชื่อกันว่าเดิมทำมาจากเส้นไหมที่ดีที่สุดจากประเทศจีนและผ้าส่าหรีบริสุทธิ์ที่ปั่นในท้องถิ่น ทุกชิ้นมีเอกลักษณ์เฉพาะด้วยการใช้ทองคำที่หรูหราและเสรี ตลอดจนลวดลายที่ได้แรงบันดาลใจจากดอกไม้และนก การทำซ้ำสมัยใหม่ของส่าหรีจาก Paithan และ Yeol นั้นถูกสร้างขึ้นจากเส้นไหมพื้นบ้านจากบังกาลอร์ ในขณะที่ zari นั้นมาจากสุราษฏร์ Gaurang บอกกับ Vogue

ส่าหรี Paithani ขนาดหกหลาหนึ่งตัวต้องใช้ไหมประมาณ 500 กรัมและไหมอีก 250 กรัม ในขณะเดียวกัน Paithani saree เก้าหลาใช้วัตถุดิบมากขึ้นและสามารถรับน้ำหนักได้มากถึง 900 กรัม

สิ่งที่ทำให้ Paithani saree มีเอกลักษณ์เฉพาะคือสไตล์การทอ การทอผ้าส่าหรี Paithani เปรียบเสมือนการปักการา ไม่ทิ้งเกลียวให้ห้อยและปิดสนิทและไม่พันกับอุปกรณ์เสริม สารีถูกทอด้วยมือในเครื่องทอผ้า ในขณะที่กระบวนการทอผ้าปัลลูและขอบจะคล้ายกับเทคนิคการทอผ้า

เมื่อพิจารณาถึงเสน่ห์เก่าแก่ที่ Paithani saree พกติดตัวมาก็ไม่น่าแปลกใจที่เวลาที่ใช้ในการผลิตส่าหรีเหล่านี้จะลำบากเท่ากัน ตามที่ Gaurang กล่าว เวลาในการผลิตสารีขึ้นอยู่กับทักษะของช่างทอผ้า โดยเฉลี่ยแล้ว การสร้างส่าหรี Paithani อาจใช้เวลาระหว่างหกเดือนถึงสองปี ขึ้นอยู่กับความซับซ้อนของการออกแบบ

ผ้าไหมใช้ในการออกแบบด้านซ้ายและที่ขอบ ขณะที่ก่อนหน้านี้ใช้ผ้าฝ้ายในตัวผ้า Paithani saree รุ่นทันสมัยไม่มีผ้าฝ้าย

Paithani saree สานมักจะมีลวดลายที่ได้มาจากธรรมชาติ ลวดลายที่มีชื่อเสียงที่สุดอย่างหนึ่งของ Paithani saree คือ Munia ซึ่งแปลว่านกแก้วในภาษามราฐี ในสารี Munia Paithani นกแก้วทอบน pallu เช่นเดียวกับที่ชายแดน นกแก้วมักจะทอด้วยสีเขียวใบและบางครั้งเรียกว่าโทตะมาอินา