เรื่องนี้เกิดที่ศาลไคฟง | |
เรื่องนี้เกิดขึ้นที่ศาลไคฟง หลังจากเปาบุ้นจิ้นตัดสินประหารชีวิตนักโทษคดีอุกฉกรรจ์รายหนึ่ง จึงพูดกับนักโทษว่า "หากเจ้าอยากกินอะไร หรืออยากได้อะไรในโอกาสสุดท้ายของเจ้า จงบอกมา ถ้าเป็นสิ่งที่ข้าสามารถให้เจ้าได้ เจ้าจะสมหวัง"
นักโทษพูดขึ้นว่า "ข้าอยากได้สิ่งหนึ่ง มีท่านคนเดียวที่จะให้ข้าได้ แต่ข้าเชื่อว่า ท่านคงตัดใจให้ได้ยาก"
"เจ้าจงบอกมาเถอะว่า เจ้าต้องการสิ่งใด ข้ารับปากเจ้า แม้เป็นของที่มีค่าปานใด ข้าก็ให้เจ้าได้"
ทันใดนั้น นักโทษก็พูดขึ้นอย่างผู้ได้ที "ข้าขอให้ท่านปล่อยตัวข้าเดี๋ยวนี้" พอพูดจบเสียงอื้ออึงก็ดังกระหึ่มขึ้นทันที นักโทษก็พูดสำทับขึ้นอย่างผู้มีชัย
"ท่านเปา ท่านก็ไม่ใช่เด็ก ๆ แล้ว คำพูดของท่านยังจะคืนคำได้หรือ?" เปาบุ้นจิ้นเอามือลูบเคราสีหน้าครุ่นคิดคล้ายกับกำลังตัดสินใจหนัก ไม่คิดว่า นักโทษจะขอยืมวิชาของศรีธณญชัยมาใช้ในยามคับขัน
จั่นเจา รู้ดีว่าเปาบุ้นจิ้นถือคำสัตย์ยิ่งชีวิต จึงพูดขึ้นว่า
"ท่านเปา นักโทษผู้นี้โหด***มอำมหิตนัก จะปล่อยมันไปไม่ได้เด็ดขาด" ท่านเปายกมือเป็นเชิงห้าม พร้อมกับพูดว่า
"เราพูดแล้วไม่อาจคืนคำ ทหาร! ปล่อยตัวมันไป"
นักโทษยิ้มเยาะเย้ยอย่างผู้ได้ชัย ทันใดนั้น ได้ยินเสียงเปาบุ้นจิ้นพูดขึ้นอีกด้วยเสียงอันดังว่า
"ทหาร! ปล่อยตัวมันไป แต่... จงเก็บหัวมันเอาไว้ !!"
นักโทษถึงกับเข่าทรุดหน้าซีดเผือด "นี่ ๆๆ..." | |
ผู้ตั้งกระทู้ ทีมงาน :: วันที่ลงประกาศ 2015-09-18 23:08:57 |
[1] |
ความคิดเห็นที่ 1 (4195201) | |
อ่านไป ก็ตลกดีค่ะ อย่าเครียด
| |
ผู้แสดงความคิดเห็น ืnanza2307 (nanball1911-at-gmail-dot-com)วันที่ตอบ 2020-04-03 12:42:46 |
[1] |