อาบัติปาราชิกเป็นอาบัติหนัก จะต้องอาบัติก็ต่อเมื่อ มีเจตนาที่จะขโมยของคนอื่น คือ รู้อยู่ว่า ทรัพย์นั้นไม่ใช่ของตน คือมีเจ้าของหวงแหนอยู่ มีไถยจิตคิดเอามาเป็นของตน ทรัพย์นั้นมีราตาตั้งแต่ ๕ มาสก ขึ้นไป (ประมาณ ๖๐๐ บาท) ทำความพยายามที่จะเอาทรัพย์นั้นมาเป็นของตน ทันทีที่ทรัพย์นั้นเคลื่อนจากที่ ภิกษุนั้นต้องอาบัติปาราชิก 

จงพิจารณาตามข้อที่กล่่าวมานี้ ตัวเองต้องรู้ตัวเอง ว่าเป็นหรือไม่เป็นปาราชิก เพราะอยู่ที่เจตนาของตัวเอง

คือตอนนั้นจำได้ว่า ไม่ได้มีความอยากได้เลย เอามาก็ไม่รู้จะเอามาทำอะไร เหมือนๆแค่ยกตัวอย่างขึ้นมาเองครับ แต่ก็ยังไม่แน่ใจตัวเองเหมือนกัน แต่ที่ยึกได้ไม่ได้มีความอยากได้สิ่งของนั้นมาก่อนเลย   คือมันเหมือนคิดมากว่าตัวเองต้องอาบัติแล้วหรือเปล่าวครับ 

 ตัวเองต้องตอบตัวเอง คนอื่นตอบให้ไม่ได้