น้ำปานะ คือน้ำที่คั้นจากผลไม้ลูกเล็ก ผลไม่ใหญ่เลยกำปั้น ห้ามทำสุกด้วยไฟ ห้ามใช้น้ำร้อน เมื่อพระรับประเคนแล้ว ฉันได้วันเดียวจนถึงก่อนอรุณ ถ้าข้ามคืนถึงวันใหม่ได้อรุณแล้ว ห้ามฉัน

ส่วนที่เป็นน้ำสังเคราะห์ ไม่ใช่น้ำผลไม้สด ถ้ามีน้ำตาลพระรับประเคนแล้ว ก็ฉันได้ไม่เกิน ๗ วัน ถ้าเลยไปต้องสละทิ้งไปให้โยมไปก็ได้ ถ้ามันไม่บูดไม่เสีย

หากจะจัดเป็น ยาวกาลิก คือ น้ำผลไม้นั้นต้องมีเนื้อผสม ก็ต้องฉันเป็นอาหารได้ไม่เกินเที่ยงวัน ถ้าเป็นน้ำที่กรองเอาเนื้อออกแล้ว เขาก็ต้องผสมน้ำเจือจาง ไม่ให้รสเข้มข้นเกินไป ถ้าไม่มีอาหารผสมก็ไม่ถือเป็นยาวกาลิก

 ขออภัยพิมพ์ชื่อเรื่องตกไป #แก้_"อื่นอีก"

 ขอบพระคุณครับ