ขันธ์ ๕ มันเป็นความจริงในหลักธรรมชาติ ไม่มีใครไปดับได้หรอก นอกจากมันหมดอายุขัย มันก็ดับของมันเอง ที่เราต้องดับคือ ดับอุปาทานความยึดมั่นถือมั่นในขันธ์ ๕ ต่างหาก

จะคิดอย่างไรก็ได้ที่จะทำให้ความยึดมั่นถือมั่นในขันธ์ ๕ มันน้อยลงจนถึงหมดสิ้นไปจากใจ

จะได้นิพพานต้องเจริญ ศีล สมาธิ ปัญญา ให้บริบูรณ์ จะไปคิดเอาเองไม่ได้ คิดจนหัวแตกก็ไม่มีทางจะได้นิพพาน ถ้าศีล สมาธิ ปัญญาไม่บริบูรณ์  

อย่าสงสัยมาก ให้ตั้งหน้าตั้งตารักษาศีล ๕ ให้บริสุทธิ์ นึกพุทโธ ๆๆๆ เอาไว้ให้ได้ตลอดเวลาจนกว่าจิตจะตั้งมั่นเป็นสมาธิ แล้วอบรมปัญญาให้ทำลายความคิดไม่ดีที่ปรากฏขึ้นที่ใจ อย่าให้ใจเกิดความโลภ ความโกรธ ความหลง จนล้ำเส้น ศีล สมาธิ ปัญญา ฝึกบ่อย ๆ ทำบ่อย ๆ ทำให้มาก ถ้าทำให้มากแล้ว จิตมันจะทำงานเอง ถ้ามัวมาสงสัยอยู่นี่ จ้างก็ไม่ถึงนิพพานสักทีหรอก เพราะฉะนั้น หยุดสงสัย แล้วไปรักษาศีล นั่งสมาธิ เจริญปัญญา ให้ดี ๆ เดี๋ยวจิตมันรู้เอง

 ขอบคุณคะ

จิราภรณ์ พงษ์ศิริ