 | 
|  |  |  |  |  |  |  |
 | |
กระผมควรแก้ไขอย่างไรดี อันเนื่องมาจากการศึกษาธรรมมะไม่ดีพอไม่รอบคอบ เลยทำให้แสดงธรรมมะไปแบบผิดๆ คือเอาง่ายๆเลยคือผมใช้ผิดๆถูกๆนั่นแหละครับ คือยังไม่มากเท่าไรครับ เป็นแค่การคุยกับเพื่อนสนิทคนหนึ่งในปัญหาชีวิตทั่วไปนั่นแหละครับเลยเอาธรรมมะของพระพุทธเจ้าไปประกอบการคุยไม่ขอลงรายละเอียด แต่ทีนี้เกิดความไม่สบายใจ เลยไปศึกษาแล้วดูตามเน็ตสือหรือเว็ปไซต์ต่างๆ พบว่าการแสดงธรรมแบบผิดๆ เหมือนกับการ กล่าวตู่ตถาคตหรือกล่าวตู่พระพุทธเจ้าหรือตู่พุทธพจน์ เป็นกรรมหนัก บางที่ก็บอกว่าตกนรก 1 กัป บางทีผมหาข้อมูลไปๆมาๆก็ไม่แน่ใจว่าเข้าข่าย อนันตริยกรรมไหมครับ ไม่สบายใจเลย ทำไงดี ล่าสุดเลยศึกษาแก้ไข ไปบอกเพื่อน ไปๆมาๆผิดอีกเพราะความไม่รอบคอบ ศึกษาดูให้ดี ไม่รู้ตอนนั้นตัวเองมีเจตนาหรือไม่มีเจตนารึเปล่า เครียดมากครับ ทำยังไงดี สงสัยอีกอย่างด้วยครับ ไปเจอจากเว็ปไซต์นี้ บทความที่สุดเเห่งธรรม ถึงได้ด้วยความเคารพ : เหตุใดเราจึงต้องเคารพพระธรรม (kalyanamitra.org) ๒. เพื่อป้องกันตนมิให้กล่าวตู่พุทธพจน์ เพราะการกล่าวตู่พุทธพจน์นั้นมีโทษภัยถึงขั้นตกนรกทีเดียว ดังมีเรื่องราวปรากฏอยู่ในมหาสีหนาทสูตร ที่กล่าวถึง การที่พระสารีบุตรกลับจากบิณฑบาตภายหลัง ฉันภัตตาหารเสร็จแล้ว เข้าไปกราบทูลพระผู้มีพระภาคว่า โอรสเจ้าลิจฉวีนามว่า สุนักขัตตะ ลาสิกขาจากพระธรรมวินัยแล้วไม่นานได้กล่าวในที่ชุมชน ณ กรุงเวสาลีว่า สมณโคดมไม่มีญาณทัสสนะที่ประเสริฐ อันสามารถกำจัดกิเลสได้วิเศษยิ่งกว่าธรรมของมนุษย์สมณโคดมแสดงธรรมที่ประมวลมาด้วยความตรึก ที่ไตร่ตรองด้วยการค้นคิด แจ่มแจ้งได้เอง
พระผู้มีพระภาคได้ตรัสตอบพระสารีบุตรเกี่ยวกับ สุนักขัตตะ ซึ่งพระองค์ทรงเรียกเขาว่าเป็น โมฆบุรุษ “สารีบุตร บุคคลใดแลพึงว่ากล่าวเราผู้รู้อยู่ เห็นอยู่ อย่างนี้ว่า สมณโคดมไม่มีญาณทัสสนะที่ประเสริฐอันสามารถ วิเศษยิ่งกว่าธรรมของมนุษย์ สมณโคดมแสดงธรรมที่ประมวลมาด้วยความตรึก ที่ไตร่ตรองด้วยการค้นคิด แจ่มแจ้งได้เอง บุคคลนั้น ไม่ละวาจานั้น ไม่ละความคิดนั้น ไม่สละทิ้งทิฏฐินั้น ย่อมดำรงอยู่ในนรกเหมือนถูกนำไปฝังไว้”๑ หมายความว่าถ้าผม เลิกเผยแพร่ธรรมผิดๆ เลิกเห็นผิด เลิกคิดทำแบบนี้ ก็ไม่ต้องตกนรกใช่ไหมครับ ขอความเมตตาด้วยครับ ไม่สบายใจเลย | |
ผู้ตั้งกระทู้ หมีง่วง :: วันที่ลงประกาศ 2022-03-11 11:50:39 |
| [1] |
ความคิดเห็นที่ 1 (4342047) | |
การสอนธรรมได้อย่างถูกต้อง ผู้สอนธรรมต้องเป็นผู้รู้ธรรมเห็นธรรมก่อน จึงจะสอนธรรมได้ไม่ผิด และเป็นเหตุให้ผู้ฟังนำไปปฏิบัติเพื่อพ้นทุกข์ได้ เช่นนี้ย่อมมีอานิสงส์มาก การสอนธรรมผิด ๆ พลาด ๆ อันเกิดจาก ผู้สอนมิได้เป็นผู้รู้ธรรมเห็นธรรมก่อน ย่อมทำให้ผู้ฟังเกิดความเข้าใจผิด และนำไปปฏิบัติผิด ย่อมเสียเวลาเปล่า เพราะไม่อาจพ้นทุกข์ได้ ย่อมเป็นบาปหนัก ขึ้นอยู่กับว่า สอนธรรมผิดไปแค่ไหน ผู้ปฏิบัติตามได้รับความเดือดร้อนจากการหลงผิดไปแค่ไหน ก็เป็นบาปหนักเบาไปตามนั้น สิ่งที่ทำไปแล้ว มันแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ทำได้ก็เพียงถ้ารู้ว่า สอนใครผิด ก็ให้ไปบอกคนเหล่านั้น ว่า เราสอนเขาผิดอย่างไร และที่ถูกต้องเป็นอย่างไร และสอนตัวเองให้มาก ๆ ว่า ธรรมใดที่เรายังไม่รู้จริงเห็นจริงแจ้งชัด ก็จงอย่าได้นำธรรมนั้นไปสอนคนอื่นอีก จงตั้งใจสอนตัวเอง ปฏิบัติด้วยตนเองให้เห็นผลเสียก่อน จึงค่อยไปสอนคนอื่น สอนตัวเองให้ได้ก่อน ถ้าทำใจได้อย่างนี้ ตั้งใจปฏิบัติไปตามธรรมท่านสอน โทษผิดก็จะลดน้อยลงเอง | |
ผู้แสดงความคิดเห็น พระวิทยา กิจฺจวิชฺโช วันที่ตอบ 2022-03-11 22:39:11 | |
| [1] |
