การถือศีล ๘ ในชีวิตประจำวัน จะถือได้หรือไม่ ขึ้นอยู่กับใจของแต่ละคนว่ามีความเพียรขนาดไหน ประกอบกับสภาพแวดล้อมในการดำรงชีพด้วย หน้าที่การงานต่าง ๆ

ศีล ๘ มีบางข้อที่ทำได้ยากสำหรับฆราวาส อาจไม่สะดวกในการทำงาน  เช่น ข้อ ๓ จะถูกต้องเนื้อตัวหรือเสื้อผ้าของเพศตรงข้ามไม่ได้, ข้อ ๖ ที่ห้ามรับประทานอาหารในเวลาวิกาล ตั้งแต่หลังเที่ยงเป็นต้นไป, ข้อ ๗ ที่ห้ามร้องรำทำเพลง ทัดทรงด้วยดอกไม้ของหอมเครื่องลูบไล้ต่าง ๆ

ทั้ง ๓ ข้อ นี้ บางคนบางอาชีพอาจรักษาไม่ได้ ถ้าเราคิดว่า เราสามารถรักษา ศีลทั้ง ๓ ข้อนี้ได้บริสุทธิ์ ข้ออื่น ๆ ก็คงไม่ยากนัก ก็สามารถสมาทาน ศีล ๘ ได้ตามต้องการ

ถ้าเราได้ยินเสียงเพลง แล้วเพลินไปกับเสียงเพลง หรือเผลอร้องเพลงออกมา ถ้ามันเป็นเอง โดยไม่มีเจตนาจะร้องเพลง ก็ไม่ผิดศีล ถ้ารู้ตัวแล้ว ก็หยุดเสีย ก็ไม่เป็นไร ฝึกหักห้ามใจบังคับใจฝืนใจไปเรื่อย ๆ เมื่อสติดีขึ้น ก็จะไม่เผลอเพลินไปกับเสียงเพลงได้เอง

ศีล ๘ ถ้าจะรักษา ก็ต้องแน่ใจว่า ทำได้ไม่มัวหมอง ถ้าสมาทานแล้วคิดว่าทำไม่ได้ ก็อย่าไปสมาทาน เอาแค่ศีล ๕ ก็ดีมากแล้ว ศีล ๘ เป็นศีลของผู้ต้องการออกจากกาม เพราะเหตุนั้น จะถือศีล ๘ เขาจึงต้องไปถือปฏิบัติที่วัด เพื่อหลีกเลี่ยงอารมณ์ที่จะทำให้ศีลขาดนั่นเอง

ผิดศีล ๕ มีโทษหนักถึงขั้นไปอบาย แต่ผิดศีลข้อ ๖,๗,๘ โทษไม่หนักถึงขั้นไปอบาย เป็นแต่ทำใจให้เศร้าหมอง ไม่อาจออกจากกามได้เท่านั้น ถ้ารักษาได้ ก็ถือว่า ดีมาก ถ้ารักษาไม่ได้ ก็อย่าฝืน

สาธุเจ้าค่ะ