ถ้ามันใช้เป็นยารักษาโรค หรือกินป้องกันโรคได้ ก็จัดเป็นยาได้ แต่ถ้ามันกินเพื่อให้อิ่ม หรือเพื่อเสริมสร้างความแข็งแรงให้แก่ร่างกาย มีส่วนผสมของอาหาร ก็จัดเป็นอาหาร อยู่ที่ส่วนผสมของผลิตภัณฑ์ คุณสมบัติในการรักษาโรค และวัตถุประสงค์ในการกินด้วย พิจารณาหลายอย่างประกอบกัน

ถ้าเรามีความกังวล หรือความเครียด หรือความเหนื่อย ไม่จำเป็นต้องฉันยาคลายความรู้สึกนั้นใช่ไหมครับ เพราะจากหนังสือแปลจากพระปาฏิโมกข์ ของสมเด็จพระวันรัตน์ มีอินทรียสังวรศีล ให้เห็นลงด้วยปัญญาเป็นไปสักแต่ว่าธาตุ และยึดถือเอาพระไตรลักษณ์เป็นอารมณ์ โดยความที่ว่าเป็นของไม่เที่ยง แลเป็นทุกข์ ไม่ใช่ตัวตน

 ต้องดูที่เหตุว่าเครียดเพราะอะไร ถ้าเครียดจากอาการทางกาย ก็ไปหาหมอตรวจรักษา ถ้าเครียดเพราะใจคิดฟุ้งซ่าน หรือมีเรื่องทุกข์ใจ ก็แก้ด้วยการฝึกภาวนา นั่งสมาธิบริกรรมพุทโธ ๆๆๆ ก็จะหายเครียด

 ขอบคุณมากพระอาจารย์