บ้านเมืองก็มีชะตากรรมของบ้านเมือง คือชะตากรรมของคนส่วนใหญ่ที่มาอยู่รวมกัน ถือว่า มีกรรมร่วมกันมา ก็ต่างคนต่างทำกรรมของตัวเองให้ดีที่สุด ใครทำดีก็ได้ดีเอง ใครทำชั่วก็ได้ชั่วเอง คนอื่นจะไปบังคับให้ใครทำดีทำชั่วไม่ได้ เราจงทำหน้าที่ของเราไปให้ดีที่สุดก็พอ บ้านเมืองจะดีได้ ก็ต้องอาศัยคนดีเข้าไปบริหารจัดการ ถึงเวลามันก็เป็นของมันเอง ไม่มีใครไปบังคับควบคุมได้

1.ก็มีทั้งคนดี คนเลวปะปนกันไปแบบนี้แหละ ถ้าประชาชนเลือกคนดี ก็จะได้คนดี ถ้าประชาชนเลือกคนชั่ว ก็จะได้คนชั่ว มันมีเหตุปัจจัยของมันอยู่ในตัว

2.อนาคตของประเทศก็ต้องพัฒนาไปเรื่อย ๆ และต้องดีกว่าเก่าอย่างแน่นอน คนดีส่วนใหญ่จะกอบกู้ประเทศชาติให้ดียิ่ง ๆ ขึ้นไปเอง แม้จะมีคนชั่วคอยขัดขวางก็ตาม แต่ธรรมะย่อมชนะอธรรมเสมอมา

3.เรื่องภัยพิบัติ มันหากเป็นเรื่องของธรรมชาติจะบันดาลให้เป็นไปเอง ถ้าเราไม่ทำกรรมชั่วในปัจจุบัน เราก็แคล้วคลาดปลอดภัยจากภัยพิบัติต่าง ๆ ได้เอง แต่ถ้ามีกรรมเก่าที่เคยทำไม่ดีเอาไว้ ก็อาจต้องรับผลของกรรมไม่ดีนั้นเป็นธรรมดา จงอยู่กับปัจจุบัน แล้วทำปัจจุบันให้ดีที่สุดเท่าที่ตัวเองจะทำได้ก็พอแล้ว ส่วนอะไรจะเกิดขึ้นมา ก็ยกให้เป็นเรื่องของกรรมจะบันดาลเป็นไปเอง ใครมีกรรมอย่างไรก็ต้องได้รับผลอย่างนั้น อย่าไปอยากในสิ่งที่ฝืนกรรม ใจเราก็จะไม่เป็นทุกข์ ให้เชื่อกรรม และยอมรับผลของกรรม ไม่มีใครจะอยู่นานเกินไปถึงร้อยปีได้ทุกคน เดี๋ยวก็ตายจากกันไปหมดแล้ว คิดมากก็ยิ่งทุกข์มาก ให้คิดแค่ว่า ปัจจุบันเราจะทำดีอย่างไรให้ดีมากยิ่ง ๆ ขึ้นไปกว่านี้ คิดแค่นี้ก็พอแล้ว