บาป เพราะเราผลิตความโกรธขึ้นมาทำร้ายจิตใจตนเอง คำพูดของพระเป็นเพียงเสียงลมมากระทบหูแล้วก็ดับไป ท่านจะพูดดี หรือไม่ดี มันก็ปากของท่าน เรื่องของท่าน เราไปบังคับท่านไม่ได้ เราผิดที่ไปอยากให้ท่านพูดให้ถูกใจเรา ท่านจะไปรู้ได้อย่างไรว่าใจเราต้องการแบบไหน ท่านก็พูดไปตามใจของท่าน เราไม่ชอบใจ ก็ปล่อยวางเสีย อย่าไปเก็บเอามาคิดให้ใจขุ่นมัว เราไม่ชอบท่าน โกรธท่าน ใจเราก็จะเป็นทุกข์ในยามที่ได้พบเห็นท่าน ทางที่ดีทำใจของเราไม่ให้โกรธเกลียดใคร นั่นแหละ ดีที่สุด ใจก็จะไม่เป็นบาปเพราะความโกรธ ถ้าโกรธใครมาก ๆ ก็อาจจะพูดจาไม่ดีกับเขา อาจพูดคำหยาบออกมาก็ได้ เป็นเหตุให้ทะเลาะกัน โกรธเคืองกันหนักเข้าไปอีก จงบังคับใจเรา อย่าไปบังคับใจคนอื่น

 เป็นจริงอย่างที่หลวงพ่อกล่าวค่ะ หนูรู้สึกเป็นทุกข์ในใจจนเจ็บป่วย หนูบอกตัวเองว่า ผู้พูดเขาคงลืมไปแล้ว มีแต่หนูที่ใจขุ่นเคือง ก็พอทำให้หยุดคิดไปได้บ้าง