ต้องอาบัติสังฆาทีเสส

ถึงแม้ไม่มีความกำหนัด ไม่ได้ใช้มือ

ก็ยังผิดอยู่ใช่ไหมครับ (กั้นไม่อยู่ครับ)​

เเล้วถ้าปลงอาบัติไปแล้วไม่ข้ามมาเช้าวันภัดไปอย่างนี้จะเข้าข่ายปกปิดไหมครับ

รบกวนพระคุณท่านตอบข้อสงสัย

ขอบคุณครับ

ตอนแรกที่มันออกมาเอง ไม่ได้ทำความพยายามให้มันออก ก็ยังไม่เป็นอาบัติ แต่ตอนหลังไปเจตนาทำให้มันออกมาเพื่อความสบายกาย จึงเป็นอาบัติ คนมีกิเลสจะบอกว่า ไม่มีความกำหนัด มันเป็นไปไม่ได้ ถ้าไม่กำหนัดก็ไม่ไปแตะต้องมันเท่านั้นเอง

อาบัติสังฆาทิเสสปลงอาบัติไม่ได้ ต้องไปอยู่ปริวาสกรรมเท่าจำนวนวันที่ปกปิดก่อน (ถ้าต้องอาบัติแล้ว ไม่เปิดเผยอาบัติต่อพระภิกษุรูปใดรูปหนึ่งในวันนั้น จนอรุณขึ้นวันใหม่ ก็ถือว่าปกปิดอาบัติ ๑ วัน ถ้าอรุณขึ้นวันที่ ๒ ก็นับเป็น ๒ วัน เว้นไว้แต่อยู่ลำพังผู้เดียว ไม่มีพระภิกษุให้เปิดเผยอาบัติได้ ก็ทำในใจไว้ว่า จะเดินทางไปหาพระภิกษุ ณ ที่ใดมี ก็จะเปิดเผยอาบัติแก่ผู้นั้นทันที อย่างนี้ไม่ถือว่า ปกปิด) ถ้าไม่ได้ปกปิดก็ไม่ต้องอยู่ปริวาสกรรม จากนั้นมาประพฤติมานัตอีก ๖ ราตรี แล้วขอให้สงฆ์ ๒๐ รูป สวดอัพภาน ก็จึงจะพ้นจากอาบัติสังฆาทิเสสได้

แล้วถ้าออกมาไม่ใช่อสุจิ แต่เป็นปัสสาวะ แบบนี้ถือว่าไม่เข้าข่ายใช่ไหมครับท่าน

เพิ่มเติมครับท่านในกรณีที่ไม่สามารถปลงอาบัติก่อนรุ่งสางได้เกิดจากเขาไม่สะดวก และในกรณีบางวัดทำวัตรเช้ากัน 7 โมงเป็นต้นไป บางวัดเขาจะมาแสดงอาบัติกันก่อนสวดมนต์ทำวัตรเช้าหละครับ อย่างนี้เป็นอะไรไหมครับ

ขอบคุณครับ

 รบกวนด้วยครับ