ถ้าเรามีเจตนาที่จะรักษาศีลให้บริสุทธิ์ ก็ต้องเห็นศีลสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด ก็บอกเขาไปตามตรงว่า เราไม่อยากกินเหล้า ไม่ต้องเอาเพื่อน หรือเอาสังคมมาอ้าง มันอยู่ที่ใจเราไปยอมทำตามเขาเอง เราเกรงกลัวไปเองว่า เราไม่กินเหล้าแล้วจะเข้าสังคมกับเขาไม่ได้ สังคมคนขี้เหล้า สังคมคนไม่มีศีล มันดีเลิศกว่า การรักษาศีลให้บริสุทธิ์อย่างนั้นหรือ

เราไปร่วมงานกับเขาได้ แต่กินน้ำอย่างอื่นแทนไปสิ ถ้าเขาเอาเหล้ามาให้กิน เราก็อย่ากิน หากเราไม่กินแล้วเขาจะไม่คบกับเรา ก็ช่างเขาสิ จะไปแคร์ทำไม ทำงานในหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดก็แล้วกัน คนดีจะมาคบกับเราเอง ไปร่วมงานกับเขาได้ แต่อย่ากินเหล้า ถ้าเห็นว่าศีลเลอเลิศกว่าเหล้า ก็ต้องยอมสละทุกอย่างเพื่อรักษาศีลให้ได้ ลองทำดูเสียก่อน ถ้ามีใครจะไม่คบกับเราเพราะเหตุนี้ ก็ช่างเขา ไม่ต้องไปแคร์ คนดี ๆ ที่รักษาศีลมีอยู่ เราก็จะได้เพื่อนอย่างนี้แทน อยู่ที่เราเลือก อย่าไปโทษสังคม สังคมคนขี้เหล้า มันมีมานานแล้วมีในทุกสาขาอาชีพ เราเข้าสังคมกับเขาได้ แต่ต้องทำใจให้เข้มแข็ง ให้มั่นคงในศีลของตัวเอง