ถ้าใครมีความรู้สึกว่า ทำไมชีวิตมันมีแต่เรื่องแย่ ๆ มากเหลือเกิน มีแต่เรื่องที่ทำให้จิตใจเป็นทุกข์เศร้าหมอง อยู่ที่ไหนก็อยู่ไม่เป็นสุข ติดจมอยู่แต่ในกองทุกข์จนหาทางออกไม่เห็น ใครเป็นอย่างนี้ ก็ขอให้รู้เถิดว่า ตัวเองกำลังคิดผิดอย่างรุนแรง
.
โลกนี้มิใช่จะมีแต่เรื่องที่เราคิดว่า แย่ ๆ อยู่เพียงอย่างเดียว โลกนี้ยังมีเรื่องที่ดี ๆ อยู่อีกอย่างมากมาย แต่เราเลือกที่จะติดจมอยู่กับเรื่องที่ว่าแย่ ๆ นั้นเองต่างหาก
.
ถ้าเรารู้สึกว่า สถานที่ใดมันทำให้ใจเรารู้สึกแย่นัก ก็เพียงแค่พาตัวเองเดินออกไปจากที่ตรงนั้นเสียก็เท่านั้นเอง บางทีการเปลี่ยนสถานที่ เปลี่ยนสภาพแวดล้อม เปลี่ยนบรรยากาศ มันอาจช่วยทำให้เราเกิดความรู้สึกที่ดี ๆ ผุดขึ้นมาแทนก็ได้
.
เพราะบางครั้ง บางคำตอบของบางปัญหา เราอาจขบคิดจนแทบเป็นแทบตายก็คิดไม่ออก แต่พอปล่อยให้เวลาผ่านไป ไปอยู่ในบางสถานที่ อยู่ ๆ ก็คิดคำตอบขึ้นมาได้เอง
.
แต่ถ้าเราเลือกที่จะติดจมอยู่กับที่ตรงนั้นโดยไม่คิดปีนป่ายออกไปหาที่อื่นที่ดีกว่าบ้างเลย ก็เท่ากับเราไม่ให้โอกาสตัวเอง เราปิดกั้นตัวเองที่จะได้พบได้เจอสิ่งที่ดีกว่า ถ้าเป็นเช่นนั้น เราคงต้องโทษตัวเอง ต้องตำหนิตัวเอง ที่ปล่อยให้ตัวเองติดจมอยู่กับเรื่องที่แย่ ๆ ตลอดไป
.
ต่อให้เราเผชิญกับเรื่องที่เลวร้ายแค่ไหนก็ตาม ถ้าเราทำใจให้ยอมรับมันได้ ความทุกข์ใจก็จะเบาลงไปครึ่งหนึ่งแล้ว ให้สอนใจตัวเองว่า ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเรา ล้วนเป็นมาเพราะกรรมของเราทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องดี หรือเรื่องชั่วก็ตาม
.
เราจะปฏิเสธผลของกรรมที่ทำไปแล้วไม่ได้เลย และอย่าไปอยากให้มันเป็นอย่างนั้น เป็นอย่างโน้น มันจะเป็นอย่างไรก็สุดแล้วแต่กรรมจะเป็นไปเอง เราจำเป็นต้องยอมรับไปตามกรรมก่อน จะทุกข์ทรมานเสียดแทงแค่ไหนก็ต้องอดทนยอมรับไปเถอะ! อย่างยิ่งก็แค่ตาย มันก็ต้องตายกันหมดทุกคน
.
บนโลกใบนี้ ไม่มีใครไม่ตาย ต่างกันก็แต่ใครจะตายช้า หรือตายเร็วกว่ากัน เท่านั้นเอง!! ๑๐๐ ปี ของมนุษย์เท่ากับ ๑ วันของสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ตายก่อนก็ไปรออยู่บนสวรรค์แค่วันเดียว ไม่ได้นานอะไรหรอกประเดี๋ยวก็ตายตามกันไปหมดล่ะ จะไปมัวแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นอะไรกันนักหนา
.
ถ้ากรรมตายยังมาไม่ถึง ยังไงก็ไม่ตายหรอก เหตุการณ์ร้ายแรงแค่ไหน เดี๋ยวมันก็ต้องผ่านไป ไม่มีอะไรที่เกิดขึ้นแล้วไม่ดับ และอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด เราไปห้ามมันไม่ได้
.
จงใช้สติปัญญาตั้งรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงในปัจจุบัน แล้วคิดอ่านแก้ไขปัญหาไปตามความเป็นจริง อย่าฝืนความจริง ควรทำอย่างไรที่เป็นความถูกต้องดีงามเหมาะสมกับเหตุการณ์นั้น ๆ ก็ทำไปเถอะ ทำแค่นี้!!
.
ไม่ต้องไปคาดเดาเอาเองว่า จะเป็นอย่างนั้น จะเป็นอย่างโน้น เอาตามที่เป็นจริง ยอมรับตามความเป็นจริง จะเป็นอย่างไรก็ให้มันเป็นไป อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด เดี๋ยวมันก็ต้องผ่านไป ทำใจให้สบาย รักษาใจไว้ให้ดี ให้ใจตั้งมั่นอยู่ในศีลธรรมให้ได้ก็พอ อย่างน้อยให้มีศีล ๕ มากกว่านั้นก็มีศีล ๘ ตามควรแก่ฐานะ เพศ วัยของตนเอง
.
ข้อสำคัญคือ อย่าปล่อยให้ใจคิดอะไรที่ทำให้ใจเป็นทุกข์โดยที่ไม่ได้ช่วยแก้ไขปัญหาแต่อย่างใดเลย มิหนำซ้ำ ยังกลับกลายเป็นการซ้ำเติมปัญหาให้ทับถมแก้ยากหนักเข้าไปอีก
.
ถ้าไม่รู้ว่าจะคิดอะไรดี มันรู้สึกคิดอะไรไม่ออก ก็หยุดมันด้วย “พุทโธ” ให้คิด พุทโธ ๆๆๆ ไปเรื่อย ๆ ถ้า “พุทโธ” เอาไม่อยู่ ก็พาตัวเองไปวัด ไปหาพระที่เลื่อมใสศรัทธา ที่คิดว่าท่านจะช่วยให้ธรรมะมาแก้ทุกข์ได้ เข้าไปสนทนากับท่าน ก็คงช่วยให้ได้คติธรรมดี ๆ กลับมาสอนใจตนเองได้บ้าง
.
นี่! ก็เป็นกรรมดีอย่างหนึ่ง ที่เราสามารถจะเลือกทำได้ในปัจจุบัน ไม่มีคำว่าสายสำหรับการทำดี จะเป็นคนชั่วมานานแค่ไหน เพียงตั้งใจทำดีในปัจจุบัน ไม่คิดที่จะทำชั่วอีก เราก็เป็น “คนดี” คนหนึ่งได้
.
ต่อให้เราทำดีมาตลอดชีวิต แต่ปัจจุบันเรากลับมาทำชั่วเสียแล้ว แม้เพียงแค่ครั้งเดียว เราก็กลายเป็นคนชั่วได้ในทันที เพราะฉะนั้น คนดีจึงต้องรักษาความดีไว้ให้ได้ตลอดไป เหมือนดังเกลือรักษาความเค็ม ชื่อว่า เกลือ แม้จะปะปนอยู่กับนำ้ตาล เกลือก็ไม่มีทางเปลี่ยนไปเป็นรสหวาน ฉันใดก็ฉันนั้น
.
คนดีแม้จะอยู่ในท่ามกลางคนชั่ว คนดีก็ไม่มีวันยินดีในการทำชั่วอย่างแน่นอน ขอให้ปัจจุบันเราตั้งใจคิดดี ทำดี พูดดี ในธรรมท่านก็ยังสรรเสริญผู้นั้น ได้ชื่อว่า ยังโลกนี้ให้สว่างไสวเหมือนพระจันทร์ลอยพ้นจากเมฆหมอก
.
ทรัพย์สมบัติอันใดจะเสีย ก็ให้มันเสียไปเถอะ ไม่พอล่มจม เพราะเราเกิดมาก็ไม่ได้หอบเอาทรัพย์สมบัติอันใดมาด้วย พอเราตายไปก็ไม่ได้หอบเอาทรัพย์สมบัติอันใดไปด้วย เรามามือเปล่า และก็จะไปมือเปล่า
.
แต่ใจเราอย่าให้เสีย ให้รักษาใจไว้ให้ดี ๆ เพราะใจนี้เป็นสมบัติอันล้ำค่ากว่าสมบัติ ใด ๆ ในโลก ใจดีคือใจที่มีศีล สมาธิ ปัญญา นั่นเอง ถ้าใจดีแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างที่มาเกี่ยวข้องก็จะค่อย ๆ ดีไปตาม ๆ กัน
บุคคลทั่วไป 8 คน
