
๑๗. ปุญญวรรค คือ หมวดบุญ ๓๕๙. ปุญฺญํ โจเรหิ ทูหรํ. บุญอันโจรนำไปไม่ได้. สํ. ส. ๑๕/๕๐.
๓๖๐. ปุญฺญํ สุขํ ชีวิตสงฺขยมฺหิ. บุญนำสุขมาให้ในเวลาสิ้นชีวิต. ขุ. ธ. ๒๕/๕๙.
๓๖๑. สุโข ปุญฺญสฺส อุจฺจโย. ความสั่งสมขึ้นซึ่งบุญ นำสุขมาให้. ขุ. ธ. ๒๕/๓๐.
๓๖๒. ปุญฺญานิ ปรโลกสฺมึ ปติฏฺฐา โหนฺติ ปาณินํ. บุญเป็นที่พึ่งของสัตว์ในโลกหน้า. สํ. ส. ๑๕/๒๖. องฺ. ปญฺจก. ๒๒/๔๔. ขุ. ชา. ทสก. ๒๗/๒๙๔.
๓๖๓. ปุญฺญานิ กยิราถ สุขาวหานิ. ควรทำบุญอันนำสุขมาให้. สํ. ส. ๑๕/๓. องฺ. ติก. ๒๐/๑๙๘. |
พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑