
๒๓. วิริยวรรค คือ หมวดเพียร ๔๑๑. กาลาคตญฺจ น หาเปติ อตฺถํ. คนขยัน ย่อมไม่พร่าประโยชน์ซึ่งถึงตามกาล. ขุ. ชา. ฉกฺก. ๒๗/๑๙๕.
๔๑๒. วิริเยน ทุกฺขมจฺเจติ. คนล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร. ขุ. สุ. ๒๕/๓๖๑.
๔๑๓. ปฏิรูปการี ธุรวา อุฏฺฐาตา วินฺทเต ธนํ. คนมีธุระหมั่นทำการงานให้เหมาะเจาะ ย่อมหาทรัพย์ได้. สํ. ส. ๑๕/๓๑๖. ขุ. สุ. ๒๕/๓๖๑.
๔๑๔. อกิลาสุ วินฺเท หทยสฺส สนฺตึ. คนไม่เกียจคร้าน พึงได้ความสงบใจ. ขุ. ชา. เอก. ๒๗/๑.
๔๑๕. น นิพฺพินฺทิยการิสฺส สมฺมทตฺโถ วิปจฺจติ. ประโยชน์ย่อมไม่สำเร็จโดยชอบแก่ผู้ทำโดยเบื่อหน่าย. ขุ. ชา. จตฺตาฬีส. ๒๗/๕๓๓.
๔๑๖. อนิพฺพินฺทิยการิสฺส สมฺมทตฺโถ วิปจฺจติ. ประโยชน์ย่อมสำเร็จโดยชอบแก่ผู้ทำโดยไม่เบื่อหน่าย. ขุ. ชา. จตฺตาฬีส. ๒๗/๕๓๓.
๔๑๗. อถ ปจฺฉา กุรุเต โยคํ กิจฺเจ อาวาสุ สีทติ. ถ้าทำความเพียรในกิจการล้าหลัง จะจมอยู่ในวิบัติ. ขุ. ชา. วีส. ๒๗/๔๓๔.
๔๑๘. หิยฺโยติ หิยฺยติ โปโส ปเรติ ปริหายติ. คนที่ผัดวันว่าพรุ่งนี้ ย่อมเสื่อม ยิ่งว่ามะรืนนี้ ก็ยิ่งเสื่อม. ขุ. ชา. วีส. ๒๗/๔๖๖.
๔๑๙. อชฺเชว กิจฺจมาตปฺปํ. ควรรีบทำความเพียรในวันนี้. ม. อุป. ๑๔/๓๔๘. ขุ. ชา. มหา. ๒๘/๑๖๕.
๔๒๐. วายเมเถว ปุริโส ยาว อตฺถสฺส นิปฺปทา. บุรุษพึงพยายามไปกว่าจะสำเร็จประโยชน์. สํ. ส. ๑๕/๓๓๐.
๔๒๑. กเรยฺย โยคฺคํ ธุวมปฺปมตฺโต. ผู้ไม่ประมาท ควรทำความเพียรให้แน่วแน่. นัย-ขุ. ชา. ทุก. ๒๗/๗๘.
๔๒๒. ยถา ยถา ยตฺถ ลเภถ อตฺถํ ตถา ตถา ตตฺถ ปรกฺกเมยฺย. พึงได้ประโยชน์ในที่ใด ด้วยประการใดๆ ควรบากบั่นในที่ นั้น ด้วยประการนั้น ๆ. องฺ. ปญฺจก. ๒๒/๗๐. ขุ. ชา. ปญฺจก. ๒๗/๑๘๐. |