๓๘. กมฺมํ สตฺเต วิภชติ ยทิทํ หีนปฺปณีตตาย.

        กรรมย่อมจำแนกสัตว์ คือให้ทรามและประณีต.

        ม. อุป. ๑๔/๓๘๕.

๓๙. ยงฺกิญฺจิ สิถิลํ กมฺมํ น ตํ โหติ มหปฺผลํ.

        การงานอะไร ๆ ที่ย่อหย่อน ย่อมไม่มีผลมาก.

        นัย-สํ. ส. ๑๕/๖๘.

๔๐. สานิ กมฺมานิ นยนฺติ ทุคฺคตึ.

        กรรมชั่วของตนเอง ย่อมนำไปสู่ทุคติ.

        ขุ. ธ. ๒๕/๔๗.

 ๔๑. สุกรํ สาธุนา สาธุ.

        ความดี อันคนดีทำง่าย.

         วิ. จุล. ๗/๑๙๕. ขุ. อุ. ๒๕/๑๖๗.

๔๒. สาธุ ปาเปน ทุกฺกรํ.

        ความดี อันคนชั่วทำยาก.

         วิ. จุล. ๗/๑๙๕. ขุ. อุ. ๒๕/๑๖๗.

๔๓. อกตํ ทุกฺกฏํ เสยฺโย.

       ความชั่ว ไม่ทำเสียเลยดีกว่า.

       สํ. ส. ๑๕/๖๘. ขุ. ธ. ๒๕/๕๖.

๔๔. ปจฺฉา ตปฺปติ ทุกฺกฏํ.

         ความชั่วย่อมเผาผลาญในภายหลัง.

         สํ. ส. ๑๕/๖๘. ขุ. ธ. ๒๕/๕๖.

๔๕. กตญฺจ สุกตํ เสยฺโย.

        ความดี ทำนั่นแล ดีกว่า.

        สํ. ส. ๑๕/๖๘. ขุ. ธ. ๒๕/๕๖.

 ๔๖. น ตํ กมฺมํ กตํ สาธุ ยํ กตฺวา อนุตปฺปติ.

         ทำกรรมใดแล้วร้อนใจภายหลัง กรรมที่ทำแล้วนั้นไม่ดี.

          สํ. ส. ๑๕/๘๑. ขุ. ธ. ๒๕/๒๓.

๔๗. ตญฺจ กมฺมํ กตํ สาธุ ยํ กตฺวา นานุตปฺปติ.

        ทำกรรมใดแล้วไม่ร้อนใจภายหลัง กรรมที่ทำแล้วนั้นแลเป็นดี.

         สํ. ส. ๑๕/๘๑. ขุ. ธ. ๒๕/๒๓.

๔๘. สุกรานิ อสาธูนิ อตฺตโน อหิตานิ จ.

        การที่ไม่ดีและไม่เป็นประโยชน์แก่ตน ทำได้ง่าย.

        ขุ. ธ. ๒๕/๓๗.

 ๔๙. ยํ เว หิตญฺจ สาธุญฺจ ตํ เว ปรมทุกฺกรํ.

         การใดแลเป็นประโยชน์ด้วย ดีด้วย การนั้นแลทำได้ยากยิ่ง.

         ขุ. ธ. ๒๕/๓๗.

๕๐. น หิ ตํ สุลภํ โหติ สุขํ ทุกฺกฏการินา.

        สุขไม่เป็นผลอันคนทำชั่วจะได้ง่ายเลย.

        สํ. ส. ๑๕/๑๐๔.

๕๑. กลฺยาณการี กลฺยาณํ. ปาปการี จ ปาปกํ.

       ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว.

        สํ. ส. ๑๕/๓๓๓. ขุ. ชา. ทุก. ๒๗/๘๔.

๕๒. กมฺมุนา วตฺตตี โลโก.

        สัตวโลกย่อมเป็นไปตามกรรม.

        ม. ม. ๑๓/๖๔๘. ขุ. สุ. ๒๕/๔๕๗.

๕๓. นิสมฺม กรณํ เสยฺโย.

        ใคร่ครวญก่อนแล้วจึงทำ ดีกว่า.

         ว. ว.

๕๔. กตสฺส นตฺถิ ปฏิการํ.

        สิ่งที่ทำแล้ว ทำคืนไม่ได้.

        ส. ส.

๕๕. ปฏิกจฺเจว ตํ กยิรา ยํ ชญฺญา หิตมตฺตโน.

         รู้ว่าการใดเป็นประโยชน์แก่ตน พึงรีบทำการนั้นเทียว.

         สํ. ส. ๑๕/๘๑.

๕๖. กยิรา เจ กยิราเถนํ.

        ถ้าจะทำ ก็พึงทำการนั้น (จริง ๆ).

        สํ. ส. ๑๕/๖๗. ขุ. ธ. ๒๕๑๕๖.

๕๗. กเรยฺย วากฺยํ อนุกมฺปกานํ.

        ควรทำตามถ้อยคำของผู้เอ็นดู.

         ขุ. ชา. ทสก. ๒๗/๒๗๒.

๕๘. กาลานุรูปํว ธุรํ นิยุญฺเช.

        พึงประกอบธุระให้เหมาะแก่กาลเทียว.

        ว. ว.

๕๙. รกฺเขยฺย อตฺตโน สาธุํ ลวณํ โลณตํ ยถา.

        พึงรักษาความดีของตนไว้ ดังเกลือรักษาความเค็ม.

        ส. ส.

๖๐. กิจฺจานุกุพฺพสฺส กเรยฺย กิจฺจํ.

       พึงทำกิจแก่ผู้ช่วยทำกิจ.

       ขุ. ชา. ทสก. ๒๗/๘๔.

๖๑. นานตฺถกามสฺส กเรยฺย อตฺถํ.

       ไม่พึงทำประโยชน์แก่ผู้มุ่งความพินาศ.

        ขุ. ชา. ทสก. ๒๗/๘๔.

๖๒. มา จ สาวชฺชมาคมา.

       อย่ามาถึงกรรมอันมีโทษเลย.

       ส. ฉ.