 | 
|  |  |  |  |  |  |  |
 | ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
 | ||
| ||
 | ||
| ||
 | ||
| ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
| ||
 | ||
| ||
 | ||
 | ||
 | ||
| ||
 | ||
| ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
| ||
 | ||
| ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
| ||
 | ||
| ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
| ||
 | ||
| ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
| ||
 | ||
| ||
 | ||
| ||
 | ||
| ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
| ||
 | ||
| ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
| ||
 | ||
| ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
 | ||
ยังไม่มีสมาชิกที่ล็อกอินในขณะนี้ บุคคลทั่วไป 7 คน | ||
| ||
| ||
|
       |
| ๕. โกธวรรค คือ หมวดโกรธ ๘๐. น หิ สาธุ โกโธ. ความโกรธไม่ดีเลย. ขุ. ชา. ฉกฺก. ๒๗/๑๘๘.
๘๑. โกโธ สตฺถมลํ โลเก. ความโกรธเป็นดังสนิมศัสตราในโลก. สํ. ส. ๑๕/๖๐.
๘๒. อนตฺถชนโน โกโธ. ความโกรธก่อความพินาศ. องฺ. สตฺตก. ๒๓/๙๙.
๘๔. อนฺธตมํ ตทา โหติ ยํ โกโธ สหเต นรํ. ความโกรธครอบงำนรชนเมื่อใด ความมืดมนย่อมมีเมื่อนั้น. องฺ. สตฺตก. ๒๓/๙๙. ขุ. มหา. ๒๙/๑๘.
๘๕. อปฺโป หุตฺวา พหุ โหติ วฑฺฒเต โส อขนฺติโช. ความโกรธน้อยแล้วมาก มันเกิดจากความไม่อดทนจึงทวีขึ้น. ขุ. ชา. ทสก. ๒๗/๒๗๓.
๘๖. โกโธ ทุมฺเมธโคจโร. ความโกรธเป็นอารมณ์ของคนมีปัญญาทราม. ขุ. ชา. ทสก. ๒๗/๒๘๐.
๘๗. โทโส โกธสมุฏฺฐาโน. โทสะมีความโกรธเป็นสมุฏฐาน. ขุ. ชา. ทสก. ๒๗/๒๗๓.
๘๘. นตฺถิ โทสสโม คโห. ผู้จับเสมอด้วยโทสะ ไม่มี. ขุ. ธ. ๒๕/๔๘.
๘๙. นตฺถิ โทสสโม กลิ. ความผิดเสมอด้วยโทสะไม่มี. ขุ. ธ. ๒๕/๔๒.
๙๐. โกธํ ฆตฺวา สุขํ เสติ. ฆ่าความโกรธได้ อยู่เป็นสุข. สํ. ส. ๑๕/๕๗, ๖๔.
๙๑. โกธํ ฆตฺวา น โสจติ. ฆ่าความโกรธได้ ไม่เศร้าโศก. สํ. ส. ๑๕/๕๗, ๖๔.
๙๒. โกธาภิภูโต กุสลํ ชหาติ. ผู้ถูกความโกรธครอบงำ ย่อมละกุศลเสีย. นัย. ขุ. ชา. ทสก. ๒๗/๒๘๖.
๙๓. โกธโน ทุพฺพณฺโณ โหติ. คนมักโกรธ ย่อมมีผิวพรรณเศร้าหมอง. องฺ. สตฺตก. ๒๓/๙๘.
๙๔. ทุกฺขํ สยติ โกธโน. คนมักโกรธ ย่อมอยู่เป็นทุกข์. นัย. องฺ. สตฺตก. ๒๓/๙๘.
๙๕. อโถ อตฺถํ คเหตฺวาน อนตฺถํ ปฏิปชฺชติ. คนมักโกรธถือเอาประโยชน์แล้ว กลับประพฤติไม่เป็นประโยชน์. องฺ. สตฺตก. ๒๓/๙๘.
๙๖. โกธาภิภูโต ปุริโส ธนชานึ นิคจฺฉติ. ผู้ถูกความโกรธครอบงำ ย่อมถึงความเสื่อมทรัพย์. องฺ. สตฺตก. ๒๓/๙๘.
๙๗. โกธสมฺมทสมฺมตฺโต อายสกฺยํ นิคจฺฉติ. ผู้เมามึนด้วยความโกรธ ย่อมถึงความไร้ยศศักดิ์. องฺ. สตฺตก. ๒๓/๙๘.
๙๘. ญาติมิตฺตา สุหชฺชา จ ปริวชฺเชนฺติ โกธนํ. ญาติมิตรและสหาย ย่อมหลีกเลี่ยงคนมักโกรธ. องฺ. สตฺตก. ๒๓/๙๙.
๙๙. กุทฺโธ อตฺถํ น ชานาติ. ผู้โกรธ ย่อมไม่รู้อรรถ. องฺ. สตฺตก. ๒๓/๙๙.
๑๐๐. กุทฺโธ ธมฺมํ น ปสฺสติ. ผู้โกรธ ย่อมไม่เห็นธรรม. องฺ. สตฺตก. ๒๓/๙๙.
๑๐๑. ยํ กุทฺโธ อุปโรเธติ สุกรํ วิย ทุกฺกรํ. ผู้โกรธจะผลาญสิ่งใด สิ่งนั้นทำยากก็เหมือนทำง่าย. องฺ. สตฺตก. ๒๓/๙๙.
๑๐๒. ปจฺฉา โส วิคเต โกเธ อคฺคิทฑฺโฒว ตปฺปติ. ภายหลัง เมื่อความโกรธหายแล้ว เขาย่อมเดือดร้อนเหมือนถูกไฟไหม้. องฺ. สตฺตก. ๒๓/๙๙.
๑๐๓. โกเธน อภิภูตสฺส น ทีปํ โหติ กิญฺจินํ. ผู้ถูกความโกรธครอบงำ ย่อมไม่มีที่พำนักสักนิดเดียว. องฺ. สตฺตก. ๒๓/๙๙.
๑๐๔. หนฺติ กุทฺโธ สมาตรํ. ผู้โกรธ ย่อมฆ่ามารดาของตนได้. องฺ. สตฺตก. ๒๓/๙๙.
๑๐๕. โกธชาโต ปราภโว. ผู้เกิดความโกรธแล้ว เป็นผู้ฉิบหาย. องฺ. สตฺตก. ๒๓/๑๐๐.
๑๐๖. โกธํ ทเมน อุจฺฉินฺเท. พึงตัดความโกรธด้วยความข่มใจ. นัย. องฺ. สตฺตก. ๒๓/๑๐๐.
๑๐๗. โกธํ ปญฺญาย อุจฺฉินฺเท. พึงตัดความโกรธด้วยปัญญา. นัย-องฺ. สตฺตก. ๒๓/๑๐๐.
๑๐๘. มา โกธสฺส วสํ คมิ. อย่าลุอำนาจความโกรธ. ขุ. ชา. ทุก. ๒๗/๖๙. |
| [1] |
ความคิดเห็นที่ 1 (177506) |  |
ดีครับ ประเสริฐมาก เพียงสั้น ๆ แต่มากด้วยอรรถด้วยธรรมที่ยิ่งใหญ่
| |
ผู้แสดงความคิดเห็น ประเวท แดงดา (ddd_vet-at-yahoo-dot-com)วันที่ตอบ 2019-09-26 17:28:24 | |
| [1] |
 |
วัดป่าดอยแสงธรรมญาณสัมปันโน Copyright © 2005 Wat Pa Doisaengdham Yanasampanno. All Rights Reserved. |
