๑๔๑. ทานญฺจ ยุทฺธญฺจ สมานมาหุ.

          ท่านว่า ทานและการรบ เสมอกัน.

          สํ. ส. ๑๕/๒๙. ขุ. ชา. อฏฺฐก. ๒๗/๒๔๙.

๑๔๒. นตฺถิ จิตฺเต ปสนฺนมฺหิ อปฺปกา นาม ทกฺขิณา.

         เมื่อจิตเลื่อมใสแล้ว ทักขิณาทานชื่อว่าน้อย ย่อมไม่มี.

         ขุ. วิมาน. ๒๖/๘๒.

๑๔๓. วิเจยฺย ทานํ สุคตปฺปสตฺถํ.

         การเลือกให้ อันพระสุคตทรงสรรเสริญ.

         สํ. ส. ๑๕/๓๐. ขุ. ชา. อฏฺฐก. ๒๗/๒๔๙. เปต. ๒๖/๑๙๗.

๑๔๔. พาลา หเว นปฺปสํสนฺติ ทานํ.

         คนพาลเท่านั้น ย่อมไม่สรรเสริญทาน.

         ขุ. ธ. ๒๕/๓๘.

๑๔๕. ททํ มิตฺตานิ คนฺถติ.

         ผู้ให้ ย่อมผูกไมตรีไว้ได้.

         สํ. ส. ๑๕/๓๑๖.

๑๔๖. ททํ ปิโย โหติ ภชนฺติ นํ พหู.

         ผู้ให้ ย่อมเป็นที่รัก คนหมู่มากย่อมคบเขา.

         องฺ. ปญฺก. ๒๒/๔๓.

๑๔๗. ททมาโน ปิโย โหติ.

         ผู้ให้ ย่อมเป็นที่รัก.

         องฺ. ปญฺจก. ๒๒/๔๔.

๑๔๘. สุขสฺส ทาตา เมธาวี สุขํ โส อธิคจฺฉติ.

         ปราชญ์ผู้ให้ความสุข ย่อมได้รับความสุข.

          องฺ. ปญฺจก. ๒๒/๔๕.

๑๔๙. มนาปทายี ลภเต มนาปํ.

         ผู้ให้สิ่งที่ชอบใจ ย่อมได้สิ่งที่ชอบใจ.

         องฺ. ปญฺจก. ๒๒/๕๕.

๑๕๐. เสฏฺฐนฺทโท เสฏฺฐมุเปติ ฐานํ.

         ผู้ให้สิ่งประเสริฐ ย่อมถึงฐานะที่ประเสริฐ.

         องฺ. ปญฺจก. ๒๒/๕๖.

 ๑๕๑. อคฺคสฺส ทาตา ลภเต ปุนคฺคํ.

         ผู้ให้สิ่งที่เลิศ ย่อมได้สิ่งที่เลิศอีก.

         องฺ. ปญฺจก. ๒๒/๕๖.

๑๕๒. ททโต ปุญฺญํ ปวฑฺฒติ.

         เมื่อให้ บุญก็เพิ่มขึ้น.

         ที. มหา. ๑๐/๑๕๙. ขุ. อุ. ๒๕/๒๑๕.

๑๕๓. ทเทยฺย ปุริโส ทานํ.

         คนควรให้ของที่ควรให้.

         ขุ. ชา. สตฺตก. ๒๗/๒๑๗.