๙๐.   อิธ  โสจติ  เปจฺจ  โสจติ                ปาปการี  อุภยตฺถ  โสจติ
         โส  โสจติ  โส วิหญฺญติ                ทิสฺวา  กมฺมกิลิฏฺฐมตฺตโน.     

         ผู้ทำบาป   ย่อมเศร้าโศกในโลกนี้   ละไปแล้วก็เศร้าโศก   ชื่อว่า
         เศร้าโศกในโลกทั้งสอง,   เขาเห็นกรรมอันเศร้าหมองของตน  จึง
         เศร้าโศกและเดือดร้อน.
         (พุทฺธ)                                                ขุ.  ธ.  ๒๕/๑๗.

 ๙๑.  อุทพินฺทุนิปาเตน                 อุทกุมฺโภปิ  ปูรติ  
         อาปูรติ  พาโล  ปาปสฺส        โถกํ  โถกํปิ  อาจินํ.       

         แม้หม้อน้ำยังเต็มด้วยหยาดน้ำฉันใด,  คนเขลาสั่งสมบาปแม้ทีละ
         น้อย ๆ ก็เต็มด้วยบาปฉันนั้น.
         (พุทฺธ)                                                ขุ.  ธ.  ๒๕/๓๑.

๙๒.  เอกํ  ธมฺมํ  อดีตสฺส                มุสาวาทิสฺส  ชนฺตุโน
         วิติณฺณปรโลกสฺส                 นตฺถิ  ปาปํ  อการิยํ.      

         คนพูดเท็จ  ล่วงสัตยธรรมเสียอย่างหนึ่ง  ไม่คำนึงถึงโลกหน้า
         จะไม่พึงทำบาปเป็นอันไม่มี.
         (พุทฺธ)                                                ขุ.  ธ.  ๒๕/๓๘.

๙๓.  น  หิ  ปาปํ  กตํ  กมฺมํ          สชฺชุขีรํว  มุจฺจติ
        ฑหนฺตํ  พาลมนฺเวติ            ภสฺมาจฺฉนฺโนว  ปาวโก.    

         บาปกรรมที่ทำแล้วย่อมไม่เปลี่ยนแปลง  เหมือนนมสดที่รีดใน
         วันนั้น,  บาปย่อมตามเผาคนเขลา  เหมือนไฟที่เถ้ากลบไว้.
         (พุทฺธ)                                                ขุ.  ธ.  ๒๕/๒๔. 
 

๙๔.  ปาณิมฺหิ  เจ  วโณ  นาสฺส          หเรยฺย  ปาณินา  วิสํ     

         นาพฺพณํ  วิสมนฺเวติ                  นตฺถิ  ปาปํ  อกุพฺพโต.   

        ถ้าฝ่ามือไม่มีแผล   ก็พึงนำยาพิษไปด้วยฝ่ามือได้  ยาพิษซึมเข้า
        ฝ่ามือไม่มีแผลไม่ได้ฉันใด,  บาปย่อมไม่มีแก่ผู้ไม่ทำฉันนั้น.
        (พุทฺธ)                                                ขุ.  ธ.  ๒๕/๓๑.

๙๕.  โย  จ  สเมติ  ปาปานิ                 อณุํถูลานิ  สพฺพโส
         สมิตตฺตา  หิ  ปาปานํ                 สมโณติ  ปวุจฺจติ.    

         ผู้ใดระงับบาปน้อยใหญ่ได้โดยประการทั้งปวง  ท่านเรียกผู้นั้น
         ว่าสมณะ  เพราะเป็นผู้ระงับบาปทั้งหลายได้.
         (พุทฺธ)                                                ขุ.  ธ.  ๒๕/๕๐.

๙๖.  วาณิโชว  ภยํ  มคฺคํ                  อปฺปสตฺโถ  มหาทฺธโน
         วิสํ  ชีวิตุกาโมว                        ปาปานิ  ปริวชฺชเย.   

         ควรงดเว้นบาปเสีย   เหมือนพ่อค้ามีพวกน้อย  มีทรัพย์มาก
         เว้นหนทางที่มีภัย  และเหมือนผู้รักชีวิต  เว้นยาพิษเสีย  ฉะนั้น.
         (พุทฺธ)                                                ขุ.  ธ.  ๒๕/๓๑.