๒๐๒.  วิวาทํ  ภยโต  ทิสฺวา             อวิวาทญฺจ  เขมโต
           สมคฺคา  สขิลา  โหถ            เอสา  พุทฺธานุสาสนี.

           ท่านทั้งหลายจงเห็นความวิวาทโดยความเป็นภัย  และความไม่
           วิวาทโดยความปลอดภัยแล้ว  เป็นผู้พร้อมเพรียง  มีความประนี
           ประนอมกันเถิด.  นี้เป็นพระพุทธานุศาสนี.
           (พุทฺธ)                                         ขุ.  จริยา.  ๓๓/๕๙๕.

๒๐๓.  สามคฺยเมว  สิกฺเขถ               พุทฺเธเหตํ  ปสํสิตํ
           สามคฺยรโต  ธมฺมฏฺโฐ            โยคกฺเขมา  น  ธํสติ.

           พึงศึกษาความสามัคคี,  ความสามัคคีนั้น  ท่านผู้รู้ทั้งหลาย
           สรรเสริญแล้ว,  ผู้ยินดีในสามัคคี  ตั้งอยู่ในธรรม  ย่อมไม่คลาดจาก
           ธรรมอันเกษมจากโยคะ.
           (พุทฺธ)                                       ขุ.  ชา.  เตรส.  ๒๗/๓๔๖.

๒๐๔.  สุขา  สงฺฆสฺส  สมมคฺคี            สมคฺคานญฺจนุคฺคโห
           สมคฺครโต  ธมฺมฏฺโฐ               โยคกฺเขมา  น  ธํสติ.

           ความพร้อมเพรียงของหมู่เป็นสุข  และการสนับสนุนคนผู้พร้อม
           เพรียงกันก็เป็นสุข,  ผู้ยินดีในคนผู้พร้อมเพรียงกัน  ตั้งอยู่ในธรรม
           ย่อมไม่คลาดจากธรรมอันเกษมจากโยคะ.
           (พุทฺธ)                                       ขุ.  อิติ.  ๒๕/๒๓๘.