๕๓.  อเทยฺเยสุ  ททํ  ทานํ           เทยฺเยสุ  นปฺปเวจฺฉติ
        อาปาสุ  พฺยสนํ  ปตฺโต         สหายํ  นาธิคจฺฉติ.

        ผู้ใดให้ทานในบุคคลที่ไม่ควรให้  ไม่ให้ในคนที่ควรให้. ผู้นั้น
        ถึงความเสื่อมเพราะอันตราย  ย่อมไม่ได้สหาย.
        (โพธิสตฺต)                                      ขุ.  ชา.  จตุกฺก.  ๒๗/๑๒๙.

๕๔.  อนฺนโท  พลโท  โหติ          วตฺถโท  โหติ  วณฺณโท
         ยานโท  สุขโท  โหติ          ทีปโท  โหติ  จกฺขุโท.

         ผู้ให้ข้าว  ชื่อว่าให้กำลัง  ผู้ให้ผ้า  ชื่อว่าให้ผิวพรรณ  ผู้ให้ยาน-
         พาหนะ  ชื่อว่าให้ความสุข  ผู้ให้ประทีปโคมไฟ  ชื่อว่าให้จักษุ.
         (พุทฺธ)                                            สํ.  ส.  ๑๕/๔๔.

๕๕.  ปนาปทายี  ลภเต  มนาปํ
         อคฺคสฺส  ทาตา  ลภเต  ปุนคฺคํ
         วรสฺส  ทาตา  วรลาภี  จ  โหติ
         เสฏฺฐนฺทโท  เสฏฺฐมุเปติ  ฐานํ.

         ผู้ให้ของชอบใจ  ย่อมได้ของชอบใจ  ผู้ให้ของเลิศ  ย่อมได้
         ของเลิศ  ผู้ให้ของดี  ย่อมได้ของดี  ผู้ให้ของประเสริฐ  ย่อมถึง
         ฐานะอันประเสริฐ.
         (พุทฺธ)                                              องฺ.  ปญฺจก.  ๒๒/๕๖.