เห็นข่าวท่านผู้ใจบุญบริจาคเงิน ๙๐๐ ล้านบาท มอบให้แก่ มูลนิธิรามาธิบดี ก็รู้สึกชื่นใจ ดีใจ เพราะนานมากที่จะได้ยินเรื่องราวดี ๆ เช่นนี้สักครั้ง จึงขออนุโมทนากับท่านผู้ใจบุญท่านนี้ด้วย
.
คงไม่ต้องเอ่ยนาม เพราะทุกสื่อก็ลงรายละเอียดเป็นที่ทราบกันดีแล้ว สำหรับคนที่สามารถบริจาคทรัพย์ได้มากขนาดนี้ ชี้ให้เห็นว่า การบำเพ็ญทานบารมีได้สร้างมาอย่างเต็มเปี่ยมแล้ว จึงมีจิตใหญ่บริจาคทานได้อย่างยิ่งใหญ่ ระดับที่คนที่เป็นมหาเศรษฐีติดอันดับโลกบางคนยังทำไม่ได้ก็มี
.
จิตดวงนี้มาเกิดมีร่างกายอันนี้ ก็มาเพียงผู้เดียว พอออกจากร่างกายอันนี้ไป ก็ไปเพียงผู้เดียว ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นจากร่างกายอันนี้ ก็แตกสลายหมดสิ้นไปพร้อมกับร่างกายอันนี้ เหลือไว้แต่จิตดวงเดียวที่ยังต้องท่องเที่ยวเวียนเกิดเวียนตายอยู่ในวัฏสงสารอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
.
คิดถูกแล้วสำหรับผู้ที่มีทรัพย์มาก ที่ได้เสียสละทรัพย์บริจาคทรัพย์ให้เกิดประโยชน์แก่สาธารณชน ได้ช่วยเหลือสัตว์โลกที่ยังจมอยู่ในกองทุกข์ให้พ้นจากทุกข์ได้บ้างตามกำลังที่จะพึงทำได้
.
ใครมีมากก็ให้มาก ใครมีน้อยก็ให้น้อยตามควรแก่ฐานะของตน มีจิตยินดีที่จะช่วยเหลือคนอื่นให้พ้นทุกข์พ้นภัย นั่นแหละ ในธรรมท่านเรียกว่า ความมีจิตเมตตาใหญ่ อันเป็นต้นเหตุที่จะทำให้จิตพ้นทุกข์ได้
.
มิใช่จิตที่เต็มไปด้วยความโลภ ความโกรธ ความหลง ขี้อิจฉาริษยา คอยแต่คิดอาฆาตพยาบาท จิตเช่นนี้มีแต่ชักนำไปสู่อบายภูมิโดยถ่ายเดียว
.
การให้ทานด้วยจิตเมตตาอยากช่วยให้คนอื่นมีสุขเช่นนี้ จึงเป็นการให้ทานที่ถูกต้อง ทั้งตัดความโลภความเห็นแก่ตัวให้น้อยลง อันจะชักนำจิตให้ก้าวไปสู่คุณธรรมชั้นสูงยิ่ง ๆ ขึ้นไป ด้วยการบำเพ็ญศีล สมาธิ ปัญญา อันเป็นธรรมขั้นละเอียดกว่า จนกว่าจิตจะพ้นทุกข์เข้าสู่พระนิพพาน
.
แม้จิตยังไม่ถึงพระนิพพานตราบใด หากจิตยังประกอบด้วยคุณแห่งอริยมรรคคือ สัมมาทิฏฐิเป็นเบื้องต้นเช่นนี้ เกิดภพใดชาติใดก็ไม่อาภัพวาสนา ไม่อัตคัดขัดสนอับจนด้วยทรัพย์ จะมีแต่ความมั่งคั่งมั่งมีศรีสุขยิ่ง ๆ ขึ้นไป ควรที่ผู้มีทรัพย์มากทั้งหลายจงถือเอาเป็นแบบอย่างที่ดีงาม
.
เงิน ๙๐๐ ล้านบาท มีใครเคยเห็นบ้าง ถ้าเอามากองอยู่ตรงหน้า ก็เป็นเพียงกองกระดาษกองหนึ่ง หามีประโยชน์อันใดไม่ ถ้าฝากไว้ในธนาคาร ก็เป็นเพียงตัวเลขกลม ๆ อยู่ในสมุดบัญชี ก็หามีประโยชน์อันใดไม่
.
เงินไม่ว่าจะมากหรือจะน้อย จะมีประโยชน์ก็ต่อเมื่อ เจ้าของเงินนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์ทั้งต่อตนเองและผู้อื่นเท่านั้น
.
ถ้าใช้เสพสุขเพื่อตนเองอย่างพอสมควรแล้ว ก็ควรรู้จักเฉลี่ยเจือจานบริจาคทรัพย์เพื่อช่วยเหลือผู้อื่นบ้าง ถ้ามัวแต่เสพสุขอยู่ตามลำพังผู้เดียว ก็จะทำให้จิตเกิดความโลภ ความเห็นแก่ตัวมากขึ้น และขาดความเมตตาไปในที่สุด
.
เมตตาจึงเป็นธรรมเครื่องค้ำจุนโลกอย่างแท้จริง สมดังพระบาลีว่า “โลโก ปัตถัมภิกา เมตตา”
.
แต่ถ้าใครมีทรัพย์แล้วไม่รู้จักใช้ เอาแต่เก็บสะสมไว้ท่าเดียว มีมากเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักพอ เงินก็เป็นเพียงกองกระดาษกองหนึ่ง เป็นเพียงตัวเลขที่อยู่ในสมุดบัญชีธนาคาร เมื่อไม่รู้จักใช้เงิน เงินนั้นก็หามีประโยชน์อันใดไม่ทั้งต่อตนเองและผู้อื่น
.
รังแต่จะทำให้จิตสั่งสมความโลภมากขึ้น เห็นแก่ตัวมากขึ้น จนนำไปสู่การหาทรัพย์ในทางที่ไม่ชอบ จิตดำดิ่งลงต่ำกลายเป็นมิจฉาทิฏฐิชักนำไปสู่อบายภูมิเท่านั้นเอง
.
ผู้มีทรัพย์จึงควรใช้ทรัพย์ให้เกิดประโยชน์ทั้งต่อตนเองและผู้อื่น มีทรัพย์มากแล้วก็รู้จัก “พอ” บ้าง จึงจะเป็นการดีการชอบแท้
.

#ดอยแสงธรรม_๒๕๖๕_๐๗

www.nationtv.tv/news/378881241