'The Lost World': หนังสือเล่มใหม่เน้นพื้นที่ชนบทที่ถูกทิ้งร้างของญี่ปุ่น

(CNN) — เพียงแค่พูดคำว่า "ญี่ปุ่น" ก็สามารถนำภาพมังงะ เมดคาเฟ่ และไฟนีออนขึ้นมาได้ แต่สำหรับช่างภาพชาวดัตช์ Maan Limburg ญี่ปุ่นเป็นชุดของภูมิทัศน์ในชนบทที่คั่นด้วยบ้านเปล่า ภาพถ่ายของเธอเกี่ยวกับสถานที่เหล่านี้ ตั้งแต่บ้านเรือนที่จากไปจากภัยธรรมชาติไปจนถึงโรงละครที่ปิดตัวลงโดยที่ยังเปิดไฟอยู่ ปัจจุบันได้นำเสนอในหนังสือ "The Lost World" ซึ่งตีพิมพ์ในเดือนพฤษภาคม     บ้านผีสิงของญี่ปุ่น ญี่ปุ่นมีประชากรที่เก่าแก่ที่สุดแห่งหนึ่งของโลก โดยประมาณหนึ่งในทุกๆ 1,500 คนที่มีอายุเกิน 100 ปีเมื่อคนหนุ่มสาวจำนวนมากขึ้นย้ายไปหางานทำในเมือง พื้นที่ชนบทก็กลายเป็นเรื่องยากที่จะรักษาไว้ และนั่นไม่ใช่กำลังสำคัญเพียงอย่างเดียวที่ส่งผลต่อภูมิทัศน์ของญี่ปุ่น เหตุการณ์ต่างๆ เช่น แผ่นดินไหว พายุไต้ฝุ่น และภัยภิบัตินิวเคลียร์ฟูกุชิมะได้ก่อให้เกิดการทำลายล้างหรือการละทิ้งอย่างกว้างขวาง เข้าสู่ปรากฏการณ์อากิยะหรือบ้านผีสิง รายงานของรัฐบาลปี 2014 ส่งเสียงเตือน โดยกล่าวว่า หากสิ่งต่างๆ ดำเนินไปในอัตราปัจจุบัน หมู่บ้านและเมืองต่างๆ ประมาณ 900 แห่งทั่วประเทศญี่ปุ่นจะ "สูญพันธุ์"     ลิมเบิร์กไม่เพียงแต่พบบ้านเปล่าเท่านั้น ยังมีธุรกิจที่ถูกทิ้งร้างอย่างร้านดีวีดีอีกด้วย มาน ลิมเบิร์ก/โลกที่สาบสูญ วิกฤตบ้านร้างมีมากจนบางพื้นที่ถึงกับแจกบ้านฟรี แต่แม้แต่บ้านฟรีก็ไม่จำเป็นสำหรับสถานการณ์อากิยะของญี่ปุ่นเสมอไป ในขณะที่ประเทศอื่นๆ ที่มีประชากรสูงอายุ เช่น อิตาลี ได้ให้หรือขายบ้านราคาถูกมากให้กับชาวต่างชาติ พวกเขามักจะมาพร้อมกับวีซ่าหรือใบอนุญาตผู้พำนัก บ้านของญี่ปุ่นแม้ว่าทำไม่ได้ ด้วยเหตุนี้จึงเป็นเรื่องยากที่จะหาคนที่เต็มใจจะอาศัยอยู่ในบ้านและซ่อมแซม โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากพวกเขาไม่พูดภาษาญี่ปุ่นหรือไม่มีรถ Limburg ซึ่งตั้งอยู่ในเมือง Utrecht พบว่าตัวเองถูกดึงไปยังภูมิภาคที่ไม่ค่อยมีคนรู้จักของญี่ปุ่นซึ่งมีบ้านเหล่านี้อยู่หลายแห่ง เธอและคู่ของเธอใช้เวลาหลายเดือนที่นั่นในแต่ละครั้ง เช่ารถหรือรถตู้ และขับผ่านส่วนต่างๆ ของประเทศที่นักท่องเที่ยวจำนวนมากไม่ค่อยได้สำรวจ     การค้นหาแมลงเม่า เช่น ปฏิทินและหนังสือพิมพ์สามารถช่วยให้ Limburg ทราบได้ว่าสถานที่นั้นถูกทอดทิ้งเมื่อใด มาน ลิมเบิร์ก/โลกที่สาบสูญ ออกจากเมือง Limburg กล่าวว่าเธอ "ตกหลุมรัก" กับชนบทของญี่ปุ่น “ทุกหมู่บ้านที่เราไปถึง ผู้คนแบบว่า "คุณมาทำอะไรที่นี่ สถานที่ท่องเที่ยวที่ใกล้ที่สุดคือ 35 กิโลเมตร เราสามารถส่งคุณไปที่นั่นได้ เราสามารถวาดแผนที่ให้คุณถ้าคุณต้องการ" เป็นเรื่องที่ดีมากที่ได้เห็นด้านต่างๆ ของญี่ปุ่น” เธอกล่าว และเมื่อเธอเริ่มเยี่ยมชมหมู่บ้านเล็กๆ แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะไม่พบบ้านเปล่าหรืออาคารร้าง จนถึงจุดหนึ่ง Limburg กล่าวว่าแฟนของเธอถามว่าพวกเขาต้องหยุดทุก ๆ อันหรือไม่ เหตุผลหนึ่งที่ Limburg เชื่อมโยงกับชนบทของญี่ปุ่นก็คือ มันทำให้เธอนึกถึงเนเธอร์แลนด์บ้านเกิดของเธอ แม้ว่าทั้งสองประเทศจะมีชื่อเสียงในด้านความหนาวเย็นและไม่ค่อยต้อนรับผู้มาเยือนจากต่างประเทศเสมอไป แต่ Limburg ไม่เห็นด้วย “ทันทีที่ชาวดัตช์เห็นว่าคุณสนใจจริงๆ พวกเขาจะแบ่งปันข้อมูลมากมายกับคุณ นั่นคือสิ่งที่ฉันพบว่าในญี่ปุ่นเป็นจริงด้วย” เธอกล่าว “มันเป็นหนึ่งในสิ่งที่ฉันชอบจริงๆ ในทั้งสองประเทศที่ หากคุณสนใจผู้คนจริงๆ จู่ๆ พวกเขาก็แบ่งปันชีวิตของพวกเขากับคุณ” เนื้อหาที่เกี่ยวข้อง เกาะที่ดีที่สุดในญี่ปุ่นที่ควรเยี่ยมชมตั้งแต่โอกินาว่าไปจนถึงเขตรักษาพันธ์แมว AOSHIMNA แต่แน่นอนว่าชนบททั้งหมดไม่เหมือนกัน และนั่นก็สะท้อนให้เห็นในอาคารว่างๆ ที่เธอพบ ในฮอกไกโด Limburg อธิบายว่าหลายคนมีเวลาปิดบ้านอย่างเหมาะสมและปิดผนึกสภาพอากาศที่บ้านก่อนที่จะย้ายออกไป แต่ในพื้นที่อย่างเช่น ฟุกุชิมะ ที่ซึ่งผู้คนรีบหนี ไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะพบถ้วยชาที่ยังคงวางอยู่หรือเครื่องทีวียังคงเสียบปลั๊กอยู่ หนึ่งในการค้นพบที่เธอโปรดปรานคือโรงละครเก่า ฉาก เครื่องแต่งกาย และไฟยังคงไม่บุบสลาย ราวกับว่านักแสดงเพิ่งพักรับประทานอาหารกลางวันและกลับถึงกำหนดส่งทุกนาที บ้านหลังเล็กบางหลังมีความรู้สึกชกต่อยมากที่สุด Limburg เห็นรูปถ่ายครอบครัวที่ยังคงติดอยู่บนผนัง และพบว่าตัวเองสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับผู้คนที่อาศัยอยู่ที่นี่และอะไรทำให้พวกเขาจากไป “ฉันหวังว่าจะได้ปฏิบัติต่อสถานที่ด้วยความเคารพเพียงพอ” เธอกล่าว ภูมิภาคที่เธอโปรดปรานคือเกาะ "มหัศจรรย์" ทางเหนือของฮอกไกโด "มันทั้งหยาบ ทั้งขรุขระ และแปลก" ช่างภาพกล่าว "เรามีความรู้สึกว่าเราอยู่ในภาพวาดของ Edward Hopper โดยไม่มีใครเลย"     "เมื่อคุณเริ่มมองหาบ้านเปล่า" Limburg กล่าว "พวกมันอยู่ทุกหนทุกแห่ง" มาน ลิมเบิร์ก/โลกที่สาบสูญ ภาพสะท้อน โดยรวมแล้ว ลิมเบิร์กเคยไปญี่ปุ่นมาแล้วประมาณ 10 ครั้ง เริ่มตั้งแต่เธอยังเป็นวัยรุ่น เนื่องจากเธอเป็นฟรีแลนซ์ เธอจึงสามารถใช้เวลาว่างได้เป็นเวลานาน ดังนั้นโดยเฉลี่ยแล้วการมาเยี่ยมเยียนที่ญี่ปุ่นของเธอคือสามสัปดาห์ การเดินทางหลายครั้งทำให้เธอได้เห็นส่วนต่างๆ ของประเทศ รวมทั้งได้พบปะและติดต่อกับผู้คนที่เธอพบระหว่างทาง "THE LOST WORLD" เป็นมากกว่าสมุดภาพ แต่เป็นการแสดงความเคารพต่อประเทศที่เธอรักและเคารพ

ผู้ตั้งกระทู้ FY (saengswangphichesth476-at-gmail-dot-com) :: วันที่ลงประกาศ 2022-07-05 13:50:57

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *
ผู้แสดงความคิดเห็น  *
อีเมล *
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล