ตัดการรับรู้ที่ใจตัวเอง อย่าให้ใจไปหลงใหล ดีใจ เสียใจ ยินดี ยินร้าย ไปกับเรื่องราวต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามาทาง ตา หู จมูก ลิ้น กาย เข้าไปสัมผัสใจ สิ่งเหล่านี้ ถ้าร่างกายไม่พิการ มันก็ต้องรับรู้อยู่ตามธรรมชาติของมัน จิตทำหน้าที่รับรู้ไปตามความเป็นจริงที่ร่างกายรายงานมาสู่จิต รู้แล้วก็วางไว้ตามความเป็นจริง ที่จะต้องตัดคือ ตัดความคิดปรุงของจิตที่ปรุงไปหาสิ่งต่าง ๆ ที่จิตรับรู้ แล้วเกิดความอยาก อยากให้มันเป็นไปตามใจตนเอง ไปตินั่น ชมโน่น แล้วแต่กิเลสในใจจะพาไป ให้ตัดความคิดปรุงของจิตที่กิเลสปรุงแต่งขึ้นทำให้เกิดความโลภ ความโกรธ ความหลง อย่างผิด ๆ ตามมา พยายามตัดทำลายกิเลสในใจนี้ให้มาก ๆ

 ท่านพระอาจารย์หมายถึงการเจริญสติให้มากเพื่อสนับสนุนปัญญาด้วยการเพิ่มพลังคือศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ ปัญญา ศรัทธานี้กระผมมักจะระลึกได้จากการได้ยินได้ฟังเทศน์ของครูบาอาจารย์์่ต่่างๆมีท่านอาจารย์พระมหาบัว เป็นต้น ทำให้เชื่อและลงใจว่าการทำจิตภาวนานี้เป็นหนทางอันสำคัญอันประเสริฐอันคุ้มค่าแก่การลงมือทำเป็นแน่แต่ถ้าไม่ได้ฟังเทศน์จิตใจจะอ่อนกำลังลงจะขี้เกียจเถลไถลท้อใจในหนทางดำเนินต้องคอยเติมกำลัังใจจากการฟังเทศน์อยู่เรื่อยๆแต่ก็ชีวิตฆราวาสไม่สะดวกเหมือนพระทั้งกิจการงานต่างๆความสงัดวิเวกกายก็ไม่สู้ดีนักแต่ดีเหลือเกินอยู่บ้างที่การงานของกระผมไม่วุ่นวายเท่าไรพี่สาวเขาให้ดูแลคุณแม่อยู่ที่บ้้านไม่ต้องทำงานนอกบ้านเมื่อว่างจากการทำงานบ้านช่วยคุณแม่นี้แลครับคืือเวลาแห่งความสุขจากความสงบกายสงบใจของผม นมัสการพระอาจารย์ครับ