จิตมันเผลอสติ ก็เป็นเรื่องปกติของคนฝึกสมาธิ สติยังอ่อนอยู่ ค่อย ๆ ฝึกไปเรื่อย ๆ พยายามกำหนดสติอยู่กับอารมณ์กรรมฐานของตัวเองไว้เสมอ ๆ ไม่ว่าจะอยู่ในอิริยาบถใดก็ตาม แม้ไม่ได้นั่งสมาธิ ก็พยายามกำหนดไว้ สติจะค่อย ๆ แก่กล้าขึ้น จิตก็จะมีความตื่นตัว รู้ตัวมากขึ้นเอง ถ้าอยากให้เป็นไปเร็ว ก็ฝึกสู้กับทุกขเวทนา นั่งนาน ๆ โดยไม่ต้องขยับเขยื้อน นั่งให้ทุกข์มันเกิด แล้วฝึกสู้ทุกข์ พิจารณาทุกข์ อย่าหนีทุกข์ ยิ่งสู้ทุกข์ได้มากเท่าไหร่ สติปัญญาก็จะแก่กล้าได้เร็วมากเท่านั้น พยายามฝึกทำใจให้สงบในท่ามกลางแห่งทุกข์ ฝึกบ่อย ๆ เอาชนะทุกข์บ่อย ๆ เดี๋ยวก็ดีขึ้นเอง

ขอบพระคุณค่ะ