คิดพุทโธ ๆๆๆๆ อยู่ในใจด้วยความมีสติจดจ่อต่อเนื่องกันไป อย่าให้ขาดตอน ฝึกไปเรื่อย ๆ ทุกอิริยาบถจะทำอะไรก็ตาม ถ้านึกได้ก็นึกพุทโธไว้ตลอดเวลา ถ้าเผลอก็พยายามนึกขึ้นใหม่ อย่าปล่อยให้เผลอนานมากไป จะหายใจเข้าพุท หายใจออกโธไปด้วยก็ได้ หรือจะบริกรรมพุทโธอย่างเดียวก็ได้ ถนัดอย่างไหนทำให้มีสติดี ไม่เผลอ ก็เอาอย่างนั้น ข้อสำคัญคือ ให้มีสติต่อเนื่องกันไปอยู่กับพุทโธ ๆๆๆ ไปเรื่อย ๆ ถ้ากำหนดจิตอยู่กับพุทโธ ได้ มันจะเข้าไปรู้ลมหายใจเอง

 ขอกราบนมัสการ

ขอบพระคุณพระอาจารย์ ครับ

สาธุ