หยุดคิดแล้วจะรู้ | |
โยมมีความรู้สึกว่า เวลาโยมทำการบ้าน หรือเวลาโยมอยากรู้คำตอบอะไรมากๆ อะไรก็ตาม ถ้าโยมไปเร่งหาคำตอบ โยมกลับไม่ได้คำตอบนั้นเลย แต่พอโยมหยุดคิด มันกลับได้คำตอบ เรื่องนี้เป็นกันหลายเรื่องมาก เช่น สมัยเด็กโยมมีสงสัยว่าสิ่งทั้งปวงรวมกันแล้วได้อะไร ในตอนนั้นก็เครียดคิดไปเถอะ ยังไงก็ไม่ได้คำตอบ พอโตขึ้นมาความอยากรู้ตัวนี้มันหายไปแล้วจู่ๆก็ได้คำตอบ คือสิ่งต่างๆรวมกันต้องได้ความว่างเท่านั้น หรือแม้แต่มีช่วงหนึ่งที่โยมหลงไหลในรูปร่างต่างๆมาก และเชื่อว่ารูปร่างนั้นตรงข้ามกับความว่าง ก็พยายามหาว่าอะไรตรงข้ามกับความว่าง ตอนนั้นคิดไปเถอะเร่งคิดไปเถอะคิดยังไงก็ไม่ออก แต่พอมาตอนที่โยมเลิกสนใจ จู่มาวันหนึ่งโยมก็รู้ว่า สิ่งตรงข้ามกับความว่างก็คืออะตอมหรือควาร์คที่มี จำนวนเป็นอนันต์ราวกับทราย หรือแม้กระทั่งโยมเคยสงสัยว่า ตัวเราตรงข้ามกับอะไร ตอนนั้นก็คิดหาคำตอบไปเถอะยิ่งเร่งยิ่งไม่ได้ แต่พอโยมผ่อนคลายไม่ได้สนใจมันมากมันกลับรู้คำตอบ คือสิ่งตรงข้ามกับเราก็คือสิ่งที่เป็นศัตรูกับเรา(และสิ่งที่เป็นศัตรูกับเราก็เหมือนกับพวกที่ล่าเนื้อเป็นอาหาร) อย่างนี้เป็นต้น(อันที่จริงมีอีกหลายเรื่องที่เป็นแบบนี้) อยากถามหลวงพ่อว่าเพราะอะไรจึงเป็นเช่นนี้ | |
ผู้ตั้งกระทู้ พลอย :: วันที่ลงประกาศ 2020-04-03 20:46:56 |
[1] |
ความคิดเห็นที่ 1 (4195256) | |
มันก็เป็นอย่างนั้นตามจริตนิสัยของแต่ละคนที่เป็นมาไม่เหมือนกัน เอาแค่รับรู้แล้วก็วางเสีย อย่าไปยึดไปถือเอาไว้ ถ้ามันมีคำตอบที่สามารถนำมาใช้ฆ่ากิเลสได้ ก็ควรนำมาใช้ฆ่ากิเลส แต่ถ้าคำตอบมันใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้ ก็ปล่อยมันผ่านไปเสีย อย่าเก็บเอามาคิดให้เสียเวลา รู้แล้วก็ไม่มีประโยชน์ ให้รู้ว่า ทำอย่างไรจะฆ่ากิเลสความโลภ ความโกรธ ความหลง ที่หมักหมมอยุ่ภายในใจให้บรรเทาลงจนถึงหมดสิ้นไปได้ รู้อย่างนี้เรียกว่า รู้ธรรมเห็นธรรม เป็นสติเป็นปัญญาของจริงของแท้ รู้นอกนั้นปล่อยให้มันเกิดดับไปตามเรื่องของมัน ไม่ต้องเก็บมาคิดให้วุ่นวายใจเปล่า ๆ | |
ผู้แสดงความคิดเห็น พระวิทยา วันที่ตอบ 2020-04-04 12:34:28 |
[1] |