หลวงปู่ขาว   อนาลโย
                          วัดถ้ำกลองเพล  อำเภอเมือง  จังหวัดหนองบัวลำภู

                                     "พระอริยเจ้าผู้เป็นดั่งเพชรน้ำหนึ่ง"

พระเดชพระคุณหลวงปู่ขาว  อนาลโย  เป็นพระอริยเจ้าที่ได้ชื่อว่า "เป็นเพชรน้ำหนึ่งแห่งวงศ์กรรมฐานสายท่านพระอาจารย์มั่น  ภูริทตฺโต"  ท่านมีหลวงปู่หลุย จนฺทสาโร เป็นสหธรรมิกที่เกื้อกูลกันในทางธรรม

          ท่านเป็นผู้มีใจเด็ดเดี่ยว  มุ่งมั่นในเป้าหมาย  มีเมตตาธรรมเป็นเลิศ  สง่างามประดุจช้างสาร  ท่านมีอดีตชาติเกี่ยวพันกับสัตว์ป่า  มีช้างเป็นต้น  ไม่ว่าท่านจะไปเที่ยวที่ป่าเขาลึกเพียงไหน  ช้างหัวหน้าฝูงมักจะเข้ามาหาคารวะท่าน   ท่านรู้ภาษาสัตว์  และสัตว์เหล่านั้นก็รู้ภาษาของท่านเป็นอย่างดี

          มูลเหตุที่ท่านออกบวชนั้น  เกิดจากภรรยาของท่านมีชู้  เมื่อท่านได้พบภาพที่เป็นจริงคาหนังคาเขาตามคำบอกเล่าของชาวบ้าน  ท่านจึงเงื้อดาบสุดแรงเกิดหมายจะฆ่าฟันทั้งชายชู้และภรรยาชั่วให้ตาย  แต่เผอิญชายชู้เห็นก่อนและได้ร้องขอชีวิต  ด้วยสาวกบารมีญาณมากระตุ้นเตือน  ทำให้ท่านเกิดจิตเมตตา  จึงได้เรียกชาวบ้านมาดูเหตุการณ์  พร้อมทั้งประชุมญาติและผู้ใหญ่บ้าน  ชายชู้ยอมรับผิด  จึงได้ปรับสินไหมด้วยเงินพร้อมกับประกาศยกภรรยาให้ชายชู้อย่างเปิดเผย  หลังจากนั้นท่านสลดสังเวชใจเป็นกำลัง  ใจหมุนไปในทางบวชเพื่อหนีโลกอันแสนโสมม

          ท่านสามารถระลึกชาติย้อนหลังได้หลายชาติ  ครั้งพุทธกาลท่านเคยเกิดเป็นพระภิกษุ ๑ ใน ๕๐๐ รูปติดตามพระเทวทัตผู้เป็นมิจฉาทิฏฐิ  แต่หลังจากได้ฟังธรรมจากพระสารีบุตร  จึงหันกลับเข้ามาสู่สัมมาทิฏฐิ  สถานที่ต่างๆ ที่ท่านอยู่จำพรรษามักจะเป็นสถานที่เคยเกิดเป็นคนหรือสัตว์ต่างๆ ในอดีตชาติ

          ท่านได้บรรลุธรรมชั้นสุดยอดในราวพรรษาที่ ๑๖ - ๑๗ ที่เสนาสนะป่ากลางทุ่งนา  บ้านโหล่งขอด  อำเภอพร้อว  จังหวัดเชียงใหม่  ท่านเล่าว่า  "เย็นวันหนึ่ง  เมื่อปัดกวาดเสร็จออกจากที่พักไปสรงน้ำ  ได้เห็นข้าวในไร่ชาวเขากำลังสุกเหลืองอร่าม  ทำให้เกิดปัญหาขึ้นมาในขณะนั้นว่า  ข้าวมันงอกขึ้นมาเพราะมีอะไรเป็นเชื้อพาให้เกิด  ใจที่พาให้เกิด-ตายอยู่ไม่หยุด  ก็น่าจะมีอะไรเป็นเชื้ออยู่ภายในเช่นเดียวกับเมล็ดข้าว  เชื้อนั้นถ้าไม่ถูกทำลายเสียที่ใจให้สิ้นไป  จะต้องพาให้เกิดตายอยู่ไม่หยุด  ก็แล้วอะไรเป็นเชื้อของใจเล่า  ถ้าไม่ใช่กิเลสอวิชชา  ตัณหาอุปาทาน  ท่านคิดทบทวนไปมา  โดยถืออวิชชาเป็นเป้าหมายแห่งการวิพากษ์วิจารณ์  พิจารณาย้อนหน้าถอยหลัง  อนุโลมปฏิโลมด้วยความสนใจอยากรู้ตัวจริงแห่งอวิชชา  นับแต่หัวค่ำจนดึกไม่ลดละการพิจารณา  ระหว่างอวิชชา กับ ใจ

             พอจวนสว่างจึงตัดสินใจกันลงได้ด้วยปัญญาอวิชชาขาดกระเด็นออกจากใจไม่มีอะไรเหลือ  การพิจารณาข้าวก็มายุติกันที่ข้าวสุก  หมดการงอกอีกต่อไป  การพิจารณาจิตก็มาหยุดกันที่อวิชชาดับ  กลายเป็นจิตสุกขึ้นมาเช่นเดียวกับข้าวสุก  จิตหมดการก่อกำเนิดเกิดในภพต่างๆ อย่างประจักษ์ใจ  สิ่งที่เหลือให้ชมอย่างสมใจคือความบริสุทธ์แห่งจิตล้วนๆ  ในกระท่อมกลางเขา  มีชาวป่าอุปัฏฐากดูแล  ขณะที่จิตผ่านดงหนาป่ากิืเลสวัฏฏ์ไปได้แล้ว  เกิดความอัศจรรย์อยู่คนเดียว  ตอนอรุณรุ่งพระอาทิตย์ก็เริ่มสว่างบนฟ้า  ใจก็เริ่มสว่างจากอวิชชาขึ้นสู่ธรรมอัศจรรย์  ถึงวิมุตติหลุดพ้นในเวลาเดียวกันกับพระอาทิตย์อุทัย  ช่างเป็นฤกษ์งามยามวิเศษเสียจริง" 

 

                   ในหลวงทรงถวายเครื่องไทยทานหลวงปู่ขาว

                               รูปเหมือนหลวงปู่ขาว อนาลโย

 

           ท่านเกิดวันอาทิตย์ที่ ๒๘ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๓๑  ตรงกับปีชวด ณ บ้านบ่อชะเนง ตำบลหนองแก้ว อำเภอเมือง จังหวัดอำนาจเจริญ เป็นบุตรนายพั่ว และนางรอด โคระถา

           อุปสมบทเมื่อวันที่ ๒ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๑๖  ณ วัดโพธิ์ศรี  บ้านบ่อชะเนง ตำบลหนองแก้ว อำเภอเมือง จังหวัดอำนาจเจริญ  โดยมีพระครูพุฒิศักดิ์ เป็นพระอุปัชฌาย์ และพระอาจารย์บุญจันทร์ เป็นพระกรรมวาจาจารย์ อยู่จำพรรษาที่วัดโพธิ์ศรีเป็นเวลา ๖ ปี ได้สังเกตดูครูอาจารย์และเพื่อนพระภิกษุสามเณร ประพฤติปฏิบัติพระธรรมวินัยลุ่มๆ ดอนๆ ไม่เป็นที่พอเชื่อถือได้ ไม่สมเจตนาที่ออกบวชเพื่อมรรคผลนิพพาน  จึงเข้ากราบลาพระอุปัชฌาย์เพื่อออกธุดงค์ตามหาพระอาจารย์มั่น  ได้จำพรรษากับพระอาจารย์มั่นปีแรกที่เชียงใหม่  พรรษานั้นท่านเร่งความเพียรแทบไม่ได้หลับนอน  ท่านญัตติเป็นธรรมยุตเมื่อ ๑๔ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๑๘  โดยมีพระธรรมเจดีย์ (จูม พนฺธุโล) เป็นพระอุปัชฌาย์  พระอาจารย์บุญ ปญฺญาวุโธ เป็นพระกรรมวาจาจารย์  (หลวงปู่ขาวเป็นนาคซ้าย  หลวงปู่หลุยเป็นนาคขวา  หลวงปู่หลุยบวชก่อน ๑๕ นาที) 

           ท่านได้ธุดงค์จาริกไปตามที่ต่างๆ  จนในที่สุดก็มาพำนักจำพรรษาอยู่ที่  วัดถ้ำกลองเพล  อำเภอเมือง  จังหวัดหนองบัวลำภู  เมื่อ พ.ศ. ๒๕๑๐

           ท่านถึงอนุปาทิเสสนิพพาน  ณ   วัดถ้ำกลองเพล อำเภอเมือง จังหวัดหนองบัวลำภู ในวันจันทร์ที่ ๑๖ พฤษภาคม  พ.ศ. ๒๕๒๖

           สิริรวมอายุได้ ๙๔ ปี ๔ เดือน ๑๘ วัน ๕๗ พรรษา 

                 อัฐิธาตุและพระธาตุของหลวงของปู่ขาว อนาลโย

               เกศา อัฐิธาตุ และพระธาตุของหลวงของปู่ขาว อนาลโย

                              พระธาตุของหลวงปู่ขาว อนาลโย

ขอขอบคุณภาพเอื้อเฟื้อจาก:
        วัดสันติธรรม  จังหวัดเชียงใหม่  (www.santidham.com)
        และจากเว็ปไซต์  (www.relicsofbuddha.com/)
 
ข้อมูลจาก: หนังสือพระธุตังคเจดีย์ เจดีย์แห่งพระอรหันต์ วัดอโศการาม อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรปราการ