มาชมสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน วัดป่าดอยแสงธรรมญาณสัมปันโน กันก่อน หลายคนไปดูแล้ว บอกได้เลยว่า มาตรฐานไม่ได้ด้อยไปกว่าสถานีหลักสักเท่าใด เผลอๆอาจจะดีกว่าบางสถานีด้วยซ้ำไป เพราะฉะนั้น อย่าเพิ่งกล่าวหากันแบบง่ายๆว่า วิทยุชุมชนมักไม่ค่อยได้มาตรฐาน ส่งคลื่นรบกวนสถานีหลักของทางราชการ คงต้องดูกันเป็นรายๆไปจะดีกว่า ที่นี่ทำการทดลองออกอากาศมาตั้งแต่  1 มกราคม 2548 บัดนี้ก็ผ่านเวลามากว่า 5 ปี การส่งการกระจายเสียง ครอบคลุม 3 อำเภอ คือ ฝาง-แม่อาย-ไชยปราการ  กำลังส่ง ก็แค่ 1 กิโลวัตต์  ความสูงของเสาก็แค่ 120 เมตร รัศมีการให้บริการ ก็ประมาณ 50 กิโลเมตร คือระยะหวังผล เกินนั้นไปก็ตามบุญตามกรรม รับได้มั่งไม่ได้มั่ง ก็อย่าว่ากัน คนฟังที่เป็นแฟนรายการของสถานี ก็จำนวนหมื่น ค่าใช้จ่ายเฉพาะค่าไฟอย่างเดียว ฟาดเข้าไปเดือนละ 9,000 บาท ไม่มีโฆษณา ค่าใช้จ่ายต่างๆอาศัยศรัทธาประชาชนช่วยกันบริจาคให้ เฉพาะเจ้าภาพผู้ก่อสร้างสถานีเป็นกำลังหลักของที่นี่ คือ คุณกิ่งกาญจน์ สุขวณิชย์วิชัย และคณะ เป็นผู้ให้การอุปถัมภ์บำรุงมาโดยตลอด และตอนนี้ก็ยังไม่รู้ว่าจะถูก กทช.บังคับให้ลดกำลังส่งลงมาหรือไม่ กำลังถกเถียงกันชุลมุนวุ่นวายอยู่ เผลอๆอาจต้องได้ใช้กำลังภายในต่อสู้กันอีกรอบหนึ่ง ก็ฝากบอก กทช.ไว้ ณ ที่นี้ด้วยว่า ถ้าทำอะไร ไม่คำนึงถึงผลประโยชน์ของประชาชนเป็นหลักแล้ว มักมีอันเป็นไปแทบทุกราย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้ามาเกี่ยวกับพระพุทธศาสนา หากไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่

         กว่าจะมาเป็นได้อย่างที่เห็น ต้องได้ทุ่มเทกำลังกาย กำลังใจ กำลังทรัพย์ เกือบตาย เอาว่าเลือดตาแทบกระเด็น จนกระทั่งสามารถส่งเสียงไปให้ผู้ฟัง ได้ฟังกันจนถึงห้องนอนได้ แต่ถึงกระนั้น ก็ยังมีบางคนไม่สนใจอยากจะฟังเสียงอรรถเสียงธรรมเอาเลย ก็ถือเป็นกรรมของสัตว์ เพราะธรรมะเป็นของสูง และยากนักที่จะได้สดับ เสียงธรรมภาคปฏิบัติที่เป็นแก่นแท้ของศาสนา ไม่มีก้างกระดูกมาเจือปน หรือมีกาฝากมาแอบแฝงให้รกรุงรัง  ดังนั้น ผู้ที่มีโอกาสได้ฟัง จงฟังด้วยความใส่ใจ และฟังอย่างเห็นคุณค่า ท่านบอกว่า ฟังด้วยดี ย่อมได้ปัญญา อาจมีดวงตาเห็นธรรมในวันหนึ่งอย่างแน่นอน

เมื่อฟ้าลงสถานีวิทยุของข้าพเจ้า

ตอนที่ ๑  เกริ่นนำ

“ใดๆในโลกล้วนอนิจจัง”  อมตวาจาที่ไม่มีใครจะปฏิเสธได้  ทุกคนยอมรับว่าจริง  แต่ก็มักจะโยนไปให้อนาคตโน่น  น้อยคนนักจะปักใจเชื่อมั่นหยั่งลงในปัจจุบัน  เรามักจะได้ยินคำพูดแบบปลงๆ ทำนองว่า อะไรจะเกิด มันก็ต้องเกิด  คือยอมจำนนไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร พูดง่ายๆก็ว่าจนแต้มล่ะ  จะดีจะร้ายก็ต้องทำใจ  ใช่ ถึงที่สุดแล้วก็ต้องทำใจ  เพราะไม่รู้ว่าจะทำอะไรให้ดีไปกว่านี้แล้ว  สู้ทำใจดีกว่า

 
อันที่จริง  ท่านก็สอนว่า ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นแล้วก็ต้องดับทั้งนั้นๆๆๆ   ดีเกิดขึ้นแล้วก็ต้องดับ  ชั่วเกิดขึ้นแล้วก็ต้องดับ มีแต่ดับๆๆๆๆเหมือนกันหมด  แต่คนเรามักเลือกอยากให้แต่สิ่งดีๆเกิดขึ้น อยากพบแต่สิ่งดีๆ  เมื่อเกิดแล้วพบแล้ว ก็อยากให้ตั้งอยู่นานๆ  ไม่ค่อยอยากให้ดับไปง่ายๆ  ส่วนสิ่งที่ไม่ดี ก็ไม่อยากให้เกิด ไม่อยากได้พบ ไม่อยากเจอ  ครั้นถ้าเกิดแล้ว พบแล้ว ก็อยากให้ดับไปโดยเร็ว ไม่อยากให้ตั้งอยู่นานๆ

 
เมื่อเป็นเช่นนี้  ก็เลยหาคนสมหวังได้ยาก  มีแต่คนผิดหวังแทบจะทั้งนั้น  เพราะมันเป็นความอยากที่ค่อนข้างพิสดาร  ถ้าพูดภาษาชาวบ้านก็ว่า อยากไม่รู้จักที่จักทาง  ในธรรมท่านเรียกว่า วิภวตัณหา  อันนี้มันชื่อจริง ฟังแล้วงง เพราะไม่ค่อยมีใครเรียกกัน เอาชื่อเล่น ก็ว่า อยากไม่เข้าท่านั่นเอง คือ ความอยากที่เป็นไปไม่ได้  ชื่อมันก็บอกอยู่โต้งๆ ว่าเป็นไปไม่ได้  แล้วทำไมมีคนอยาก????    อ้าว!!!!  ก็รสชาติมันอร่อย  ก็อยากบ้างละสิ  เอ้อๆๆๆ  ถ้าอย่างนั้น  ก็อย่าทะลึ่งมานั่งบ่น.... กินพริกแล้วดันอยากไม่ให้มันเผ็ด  ก็ต้องเลือกพริกชนิดที่มันไม่เผ็ดมากินละกันนะ  (ถ้ามีช่วยส่งไปให้กินบ้าง เอาพริกจริงๆนะ ไม่ใช่พริกปลอม เดี๋ยวนี้ของปลอมเยอะมาก กลัวๆๆๆ  กระทั่งคนก็ยังปลอมได้เลย)

ที่จริงตั้งใจจะเขียน (พิมพ์) เรื่องสถานีวิทยุ ที่ถูกฟ้าผ่าลงกลางเสา เพื่อเป็นอุทธาหรณ์แก่สถานีวิทยุอื่นๆที่ยังไม่เคยโดน แต่อันนี้มันผุดแทรกขึ้นมา ก็เลยเถลไถลไปเสีย ย้อนกลับมาเข้าเรื่องสถานีวิทยุดีกว่าเนอะ  เฮ้อ!!!  ถอนหายใจนิดก่อน  เปิดคอลัมน์นี้ขึ้นมา  ไม่รู้ว่าท่านผู้ไม่ประสงค์จะออกนาม จะร่อนอีเมล์มาสรรเสริญอีกหรือเปล่าก็ไม่รู้  (555)  แต่ก็ช่างเถอะ หัดปลงเสียบ้าง อยากว่าอะไรก็ว่าไป เรื่องของเขา เราดูแต่เรื่องของเราก็เหนื่อยพอแล้ว  ขืนไปดูเรื่องคนอื่น เดี๋ยวยุ่งตายห่ะ

ตอนที่ ๒  ก็ใครจะไปรู้ว่ามันจะเป็นอย่างนี้  ๒๖ เม.ย. ๒๕๕๐

 คืนนั้น เวลามันก็ตีสองแล้ว รู้สึกตัวตื่นขึ้นได้ยินเสียงฟ้าร้องครืนครั่นพร้อมกับสายฟ้าแลบแปลบปลาบ  สายฝนเทกระหน่ำลงมาปานคลุ้มคลั่ง  เสียงลมพายุพัดตัดสายสลิงยึดเสาวิทยุดังหวีดหวิว  ถ้าเสาวิทยุติดตั้งไว้ไม่ได้มาตรฐาน ด้วยความสูงขนาด ๑๒๐ เมตร  เข้าใจว่าคงล้มลงท่ามกลางพายุกระหน่ำแน่แล้ว  ในขณะกำลังคิดว่าจะไปปิดเครื่องส่ง  พลันเสียงฟ้าก็กัมปนาทดังกึกก้อง ไม่ทราบว่าฟ้าลงที่ไหน แต่เสียงวิทยุที่เปิดไว้เบาๆ ก็มีอันดับไป  ความรู้สึกบอกว่าสงสัยฟ้าลงสถานีแน่แล้ว  สักพักเสียงวิทยุก็ดังขึ้นมาอีก รู้สึกใจชื้นขึ้นมา คิดว่า เอ้อ! สถานีเราทำสายล่อฟ้าไว้ดี คงไม่เป็นอะไร  พอฉวยได้ไฟฉาย คว้าร่มจะไปที่สถานีที่อยู่ห่างกุฏิที่พักออกไปประมาณ ๗๐ เมตร พลันเสียงฟ้าก็กัมปนาทขึ้นอีกครั้ง เสียงวิทยุที่เปิดไว้ก็ดับเงียบหายไป  ไฟที่เปิดไว้ในกุฏิก็ดับพรึ่บลง พร้อมกับมีประกายไฟแลบออกมา ไม่รู้ว่ามาจากไหน

ด้วยความรู้สึกที่คาดเดาอะไรไม่ถูก  ก็ถือร่มฉายไฟวิ่งรี่ ฝ่าสายฝนที่โหมกระหน่ำอย่างรุนแรง  ไปยังสถานี กว่าจะเปิดประตูเข้าไปในสถานีได้ ก็ต้องไขกุญแจทุลักทุเลอยู่พักใหญ่ๆ สบงอังสะเปียกโชก  เข้าไปในห้องส่ง  ก็เห็นควันกำลังพุ่งออกมาจากเครื่องปรับแรงดันไฟฟ้า (stabilizer)  หลอดฟิวส์ขาดกระเด็นออกมาข้างนอก  และขั้วหลอดไฟนีออน ก็หลุดตกลงมาที่พื้น กลิ่นไหม้โชยออกมาจากตัวเครื่อง  รีบปิดสวิทช์เบรคเกอร์ ตัดไฟ รอจนกระทั่งฝนฟ้าลมสงบ  สำรวจอุปกรณ์คร่าวๆ ก็เห็นว่า ชำรุดหลายตัว  แต่ที่สำคัญคือเครื่องส่ง  ทดลองต่อสายตรงใช้เครื่องเล่นซีดีเปิดเสียงแล้วส่งออกอากาศ  เปิดวิทยุฟังดู  ปรากฏว่าเครื่องส่งยังทำงานได้ตามปกติ  ก็ดีใจขึ้นมาหน่อย  ความรู้สึกเหมือนยกภูเขาออกจากอก  เพราะอย่างอื่นอะไรจะพังก็พังเถอะ มันไม่หนักหนาสาหัสเท่ากับเครื่องส่งพัง  ดูนาฬิกาขณะนั้น ก็ตีสามกว่าแล้ว  คิดว่าตอนนี้คงแก้ไขอะไรไม่ได้ ก็ปิดสถานีกลับมาที่กุฏิ  ด้วยความรู้สึกที่หนักอึ้งเลยทีเดียว

ตอนที่ ๓  ความเสียหายที่ค่อนข้างเจ็บปวด และบทเรียนราคาแพง

รุ่งเช้า พอเสร็จจากภัตกิจ เก็บบาตร จีวรเข้าที่แล้ว ก็รีบตรงไปที่สถานี สำรวจอุปกรณ์ที่ชำรุดเสียหายโดยละเอียด  ควรทราบว่า เมื่อสายฟ้าฟาดลง มิใช่จะลงที่เสาวิทยุเพียงอย่างเดียว แต่แรงดันไฟฟ้ายังบวกเพิ่มเข้ามาในกระแสไฟฟ้าของการไฟฟ้า จาก 220 โวลท์ กลายเป็น 500 – 600 โวลท์ เช่นนี้  รวมทั้งบวกเพิ่มไปกับสายโทรศัพท์ขององค์การโทรศัพท์อีกด้วย  ผลจึงปรากฏเป็นความเสียหายอย่างยับเยินดังจะกล่าวต่อไปนี้

กรณีฟ้าลงที่สายล่อฟ้า ถ้าทำสายล่อฟ้าไว้ดี  อุปกรณ์ได้มาตรฐาน คือ สายกราวดน์วัดค่าความต้านทานได้ในระหว่าง  0.1 - 5 โอห์ม  (ยิ่งใกล้ศูนย์ยิ่งดี)  สามแฉกล่อฟ้าเป็นทองแดง ต่อสายทองแดงขนาดใหญ่ไม่น้อยกว่าเบอร์ 50 ลงไปในดินเชื่อมต่อกับแผ่นทองแดงฝังดินลึกไม่ต่ำกว่า 2  เมตร  เมื่อถูกฟ้าลง สายล่อฟ้าก็จะเหนี่ยวนำแรงดันไฟฟ้าจำนวนหมื่นๆๆแสนๆๆโวลท์ลงดินได้หมด เครื่องส่งก็จะปลอดภัย หาไม่แล้ว ฟ้าจะลงที่เบย์ และสู่สายอากาศ ซึ่งเป็นทองแดง และเป็นตัวเหนี่ยวนำไฟฟ้าได้ดีเช่นกัน หากเป็นเช่นนี้ เครื่องส่งก็ต้องถึงแก่มรณะกาลมีอันพังพินาศโดยไม่ต้องสงสัย วิธีป้องกัน  จำเป็นต้องติดตั้ง  Grounding Kit   

 
กรณีที่สายฟ้าบวกเพิ่มเข้ามากับกระแสไฟฟ้าของการไฟฟ้า ถ้าเครื่องใช้ไฟฟ้าเสียบปลั๊กอยู่  ก็มีหวังว่าจะได้กลับบ้านเก่าอย่างแน่นอน ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับกระแสไฟจะวิ่งไปในทิศทางใด  รสชาติความเสียหายที่เกิดขึ้นจากกรณีนี้ได้แก่ หัว LNB ที่ติดกับจานดาวเทียมพัง  ร่ายยาวไปถึงตัว receiver  รับสัญญาณจากจานดาวเทียม ก็พัง อันนี้ส่งซ่อมได้อยู่ แต่กว่าจะกลับมาก็ช้านาน และไม่แน่ว่า ซ่อมแล้วอาการจะดีเหมือนเดิม จึงจำต้องตัดสินใจเปลี่ยนใหม่ทั้งคู่   แล้วก็ยังมี UPS เครื่องสำรองไฟคอมพิวเตอร์ ก็เป็นอันพังเรียบร้อย  คอมพิวเตอร์พอร์ต USB  หมดความรู้สึก เสียบอะไรเข้าไปก็ไม่รับทราบ  ติดต่อกับโลกภายนอกไม่ได้  ต้องได้เปลี่ยน Mainboard ใหม่ เพราะเครื่องมีอาการรวน  รวมทั้ง sound card creative audigy แบบต่อสาย USB ติดตั้งภายนอก ก็พลอยมีอันเป็นไปไม่ยอมรับรู้อะไรเลย เครื่องเล่นเทปใบ้ยี่ห้อ Teac แบบอัดเสียงได้ ๒ ช่องก็พังไปด้วย  เพราะเสียบปลั๊กคาไว้ ทั้งที่ไม่ได้เปิดเครื่อง เครื่องปรับอากาศไดกิ้น บอร์ดพัง มอเตอร์พัดลมปรับอากาศพัง นี่ก็ไม่ได้เปิดเครื่องเช่นกัน แค่ปิดสวิทช์ไว้อย่างเดียว  ต้องสั่งอะไหล่จากโรงงานมาเปลี่ยนใหม่ พอรอดตัวไปได้  อันนี้ต้องขอขอบคุณคุณไพโรจน์ แห่งสุวรรณภูมิแอร์ ที่รับเป็นธุระจัดการให้เรียบร้อย  อ้อ!!! ยังมีสวิทช์เซนเซอร์แสงแดดสำหรับเปิดปิดไฟเสาวิทยุ บอร์ดพังแตกกระจัดกระจาย ต้องสั่งซื้อบอร์ดใหม่จากห้างลาภวิบูลย์กิจ ก็หมดไปอีกสามพันบาท  อันนี้คุณศรีและเพื่อน รับเป็นธุระจัดหาให้ ต้องขอขอบพระคุณไว้ ณ ที่นี้

เครื่อง Mixer และหม้อแปลงไฟ  ตัวนี้เป็นของเก่าจากประเทศอังกฤษ ยี่ห้อ LEM  ขนาด Line in  24 ช่อง  และ Line out -main 2 ช่อง มี Group out อีก 4 ช่อง กับ Aux out อีก 4 ช่อง และช่องหูฟัง solo อีก 1 ช่อง ปรากฏว่าพังเรียบไม่เหลือสักช่องเลย ขนาดของมันดูในรูปข้างบนละกัน ต้องได้หามขึ้นรถปิคอัพ ส่งเข้าห้องไอซียู ผ่าตัดช่วยชีวิตอย่างเร่งด่วน  เผอิญได้หมอฝีมือชั้นเยี่ยม คือ คุณจำนงค์ แห่งเสียงสวรรค์ซาวนด์ เชียงใหม่  ผ่าตัดกู้ชีวิตกลับคืนมาได้ราวปาฏิหาริย์ ทั้งหม้อแปลงไฟมิกเซอร์ ก็ซ่อมคืนกลับมาได้ดังเดิม  ถ้าใครเป็นช่างคงรู้ดีว่าอาการของมิกเซอร์ที่ถูกฟ้าลงขนาดดังว่ามานี้   ถ้าไม่ใช่ช่างฝีมือชั้นเซียนคงเอากลับมาไม่ได้แน่  ขอบอกว่า เสียงสวรรค์ซาวนด์ เป็นร้านเก่าแก่ เล็กๆดูซอมซ่อ ไม่หรูหราเหมือนห้างใหญ่ แต่ฝีมือฉกาจฉกรรจ์นัก  สำหรับการซ่อมมิกเซอร์ชั้นดีของโลก ไม่ว่าจะเป็น Soundcraf หรือ Behringer  แม้กระทั่งลำโพงดังๆอย่าง Bose ระดับราคาเป็นแสน ก็ซ่อมกันมานักต่อนัก  เรียกว่าระดับโรงแรมดังๆในเมืองเชียงใหม่รู้จักกันดี มิกเซอร์พังต้องไปที่นี่ เพราะมีแห่งเดียว ซ่อมแล้วเหมือนเดิม จะว่าโฆษณาให้ก็ยอมรับ  เพราะสำนึกในบุญคุณที่คุณจำนงค์  หมกมุ่นอยู่กับอาการร่อแร่ของมิกเซอร์ของเราถึง 3 วันเต็มๆ ไอซีพังกี่ตัว ก็หาอะไหล่จากบ้านหม้อ ได้ของแท้มาเปลี่ยนให้ใหม่หมดครบถ้วนทีเดียว  เสียงจึงออกมาเหมือนเดิมไม่ผิดเพี้ยน  จะไม่ให้ว่าดีได้อย่างไร

      Stabilizer เครื่องปรับแรงดันไฟฟ้า เจอเข้าไปเบาะๆ อาการเป็นแบบนี้ล่ะ สาหัสไหม?

       สุดท้ายมาที่หัวใจคือตัวเครื่องปรับแรงดันไฟฟ้า stabilizer  ต้องได้เปิดฝาเครื่อง ถ่ายรูปสภาพการณ์ภายในส่งอีเมล์ไปให้บริษัทประเมินสถานการณ์  ทางบริษัท Solution power ก็บริการดียิ่ง ส่งช่างเดินทางจากกรุงเทพฯ หอบหิ้วอะไหล่ไปพร้อม ซ่อมอยู่วันเดียวก็กู้ชีวิตคืนมาได้  ค่าใช้จ่ายเฉพาะตัวนี้ ก็หมดไป ๑๕,๐๐๐ บาท จะว่าไปแล้ว อุปกรณ์ตัวนี้เป็นเมืองหน้าด่านที่ช่วยชีวิตเครื่องส่งเอาไว้ก็ว่าได้  ถ้าไม่มีตัวนี้ คอยรับหน้าเสื่อเอาไว้ เห็นทีว่า ความเสียหายจะลุกลามไปถึงเครื่องส่งค่อนข้างแน่เลยทีเดียว  เสียไป ๑๕,๐๐๐ บาท  แลกกับชีวิตเครื่องส่งตัวละสี่แสน ต้องถือว่าคุ้มแสนคุ้ม ขนาดตัว Audio Processor  เสียบปลั๊กไฟต่อจากก้นเครื่องส่งแท้ๆ ยังพังไปด้วยได้  Audio Processor  นี้เป็นตัวปรับเสียงก่อนปล่อยเข้าเครื่องส่งออกอากาศ เพื่อให้เสียงดังสม่ำเสมอไม่เกินขีดจำกัด ก็ต้องขอขอบคุณ คุณเหลียงแห่งห้างดนตรีเบ๊เงียบเส็ง ที่ซ่อมแซมให้อย่างดี จนกลับคืนสภาพมาได้ดังเดิม ทั้งเป็นเจ้าของผู้บริจาค และยินดีให้บริการตลอดชีวิตใช้งาน  ขอขอบคุณในน้ำใจอันงาม

ตอนที่ ๔ วัวหายจึงล้อมคอก ดีกว่าปล่อยให้มันหายรอบสอง

                หนทางป้องกันความเสียหายในภายหน้า  สำหรับป้องกันฟ้าลงกระแสไฟฟ้าของการไฟฟ้า  มีวิธีเดียว คือ ติดตั้งระบบ Surge protection  เชื่อใจในบริการอันดีเยี่ยมจากบริษัท Solution power  จึงมอบความไว้วางใจให้ติดตั้งระบบ Surge protection  ยี่ห้อ Liebert  อันเป็นสินค้าชั้นนำระดับโลกจากสหรัฐอเมริกา  เมื่อติดตั้งอุปกรณ์ตัวนี้แล้ว มันจะทำหน้าที่เป็นยามคอยตรวจจับ เฝ้าระวังกระแสไฟฟ้าที่จะเกินจาก 220 โวลท์ หากตรวจเจอ มันจะตัดลงกราวนด์ให้ทันที โดยไม่ยอมปล่อยผ่านไปให้อุปกรณ์อื่นเสียหาย  ทางบริษัทรับประกันเครื่อง ๑ ปี และรับรองผล ๙๙.๙๙% สนนราคาอยู่ที่ ๓๕,๐๐๐ บาท รวมค่าติดตั้งพร้อม vat เสร็จสรรพ  ทางบริษัทจะเดินสายกราวดน์ให้ใหม่ และวัดค่าความต้านทานให้อยู่ในระดับมาตรฐาน  เฉพาะเครื่องมือวัดค่าความต้านทานกราวดน์เนี่ย ราคาก็เกือบแสน บริษัทเล็กๆไม่มีทางวัดให้ได้แน่นอน  หลังจากติดตั้งระบบ  Surge protection  เสร็จแล้ว รู้สึกสบายใจขึ้นอักโขในยามฝนตกฟ้าร้องก็อุ่นใจได้ในระดับหนึ่ง แต่ยังคงต้องปิดเครื่องส่งอยู่ดี เพราะไม่อยากล้อเล่นกับสายฟ้า แต่ไม่ถึงกับต้องถอดปลั๊กไฟอุปกรณ์ทุกตัวออกจากเต้าเสียบ และขออนุโมทนากับคณะของคุณเกรียงศักดิ์ ที่รับเป็นเจ้าภาพอุปกรณ์ตัวนี้

สรุป   รวมความเสียหายจากการที่สายฟ้าเสด็จลงมาเยี่ยมเยียนกันในคราวนี้ เบ็ดเสร็จก็อยู่ในราวสี่หมื่นบาท  ก็หนีไม่พ้นผู้อุปถัมภ์หลักซึ่งมีน้ำใจอันงาม มีศรัทธาอันแก่กล้าได้คอยให้ความช่วยเหลือเกื้อกูลมาแต่ต้น คือท่านเจ้าภาพสถานี คุณกิ่งกาญจน์ พอทราบข่าวก็จัดการโอนเงินเข้าบัญชีให้ทันทีทันใด จำนวนสามหมื่นบาท จึงทำให้กู้ชีวิตสถานีวิทยุเสียงธรรมแม่อาย ให้ออกอากาศได้ดังเดิมอีกครั้ง
 

และขอบอกกล่าวไปยังสถานีอื่นๆ หากสถานีใดที่ไม่มีระบบป้องกันฟ้าลง ก็คงต้องเสี่ยงบุญเสี่ยงกรรมไปเรื่อยๆ  แต่อย่างน้อยน่าจะต้องมีระบบสายล่อฟ้าที่ดี และ ถึงไม่มีระบบ  Surge protection  ก็ต้องคอยระวัง ใช้วิธีปิดเครื่องส่ง ถอดปลั๊กไฟออกให้หมด รวมทั้งสายโทรศัพท์ด้วย เพราะเจ้าสายโทรศัพท์ขององค์การโทรศัพท์เนี่ย ตัวแสบไม่ใช่เล่น (ที่สถานีเราเครื่องแฟกซ์ ก็เจ๊งไป ๑ เครื่อง บอร์ดโทรศัพท์พังหมด Power supply ก็พัง  ซ่อมไม่คุ้มเปลี่ยนใหม่ ก็เพราะไม่ได้ถอดสายโทรศัพท์กับไม่ได้ถอดปลั๊กสายไฟ ) ใครต่อโมเด็มเอาไว้ก็มีสิทธิ์เจ๊งได้   และอาจลามปามไปถึงพอร์ต USB ด้วย  และดีไม่ดีเมนบอร์ดจะพลอยเดี้ยงเอาดื้อๆๆ  ถ้าไม่อยากลองของก็ถอดออกเสียดีกว่า  อย่าให้ต่อพ่วงกับอุปกรณ์ใดๆ จะปลอดภัย ๑๐๐%

       

                ที่เห็นยี่ห้อ Liebert  นี่ละ คือยามผู้พิทักษ์อุปกรณ์ทุกชิ้นภายในสถานี
    ป้องกันไฟกระชากชั่วขณะได้ผล ๙๙.๙๙%  เห็นตัวเล็กๆ แต่ประสิทธิภาพไม่เล็กเลย