ตอบ

๑.-๒. การทำพินทุกัปปะ ทำเฉพาะกับผ้าทุกชนิด ก่อนที่จะนำมาอธิษฐานใช้นุ่งห่ม ที่ไม่ใช่ผ้า ไม่ต้องทำ

๓. รัดประคด อธิษฐานว่า อิมัง กายะพันธะนัง อะธิษฐามิ

๔. รองเท้าใช้ในที่ทั่วไปไม่ได้ แต่เมื่อมีเหตุก็ให้ใช้ได้ตามสมควรแก่เหตุ เช่น ไม่เจ็บเท้า ห้ามไม่ให้สวมเข้าบ้าน เป็นอาคันตุกะเข้าไปในวัดอื่นก็ให้ถอด ในอารามอันไม่ใช่ที่ต้องห้าม หรือ ในป่าให้สวมได้  ฝ่าเท้าบางเหยียบพื้นแข็งไม่ได้ เหยียบเข้าเจ็บ หรือในฤดูร้อน พื้นร้อน เหยียบเท้าพอง สวมเข้าบ้านได้ เข้าวัดได้, ในฤดูฝน ไปในที่ฉำแฉะ ภิกษุผู้อาพาธเป็นโรคกระษัย สวมเพื่อกันเท้าเย็นก็ได้ ธรรมท่านให้พิจารณาตามสมควรแก่สถานที่ ที่ควรใส่ก็ใส่ได้ สถานที่ที่ควรถอดก็ให้ถอด พิจารณาตามความเหมาะสมให้สอดคล้องกับหลักพระวินัย

๕. หมายถึง การใช้สัตว์เป็นพาหนะในการเดินทาง

๖. พืชที่ยังจะงอกได้อยู่ ให้ทำกัปปิยะก่อน ทำเพียงบางส่วนได้ โดยให้ของที่จะต้องทำกัปปิยะอยู่ติดกันในภาชนะเดียวกัน ถ้าเห็นเขาทำกัปปิยะแล้ว ก็ไม่ต้องทำอีก เว้นไว้แต่ทำไม่ถูกต้อง ก็ทำใหม่เสียให้ถูก โดยถามว่า กัปปิยัง กะโรหิ โยมก็เอามีดตัดหรือเด็ดให้ขาด ตอบว่า กัปปิยัง ภันเต หรือ กัปปิยะ ภันเต

๗. ถ้าพระเกิดความกำหนัดยินดีในการจับต้อง มีเจตนาอยากให้เขาจับต้อง ก็เป็นอาบัติสังฆาทิเสส