๑. แม้ไม่ว่าง ก็คิดฟุ้งซ่านได้ ถ้าไม่เคยฝึกสมาธิให้ใจสงบ เมื่อสติอ่อนก็ไม่สามารถบังคับจิตได้ จิตย่อมคิดฟุ้งซ่านไปตามความอยากของกิเลส

๒. ก็ตั้งสติกำหนดคำบริกรรม "พุทโธ" ไว้ในใจเสมอ ๆ ทุกอิริยาบถเท่าที่จะสามารถระลึกได้ พุทโธ เป็นอารมณ์กรรมฐาน เป็นพุทธานุสสติ คือ การรำลึกถึงพระพุทธเจ้า แปลว่า ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน จะเป็นเหตุทำใจให้สงบได้ แต่ต้องหมั่นระลึกนึกถึงให้ติดต่อสืบเนื่องกันไปนาน ๆ สามารถทำได้แม้ในขณะนั่งสมาธิ หรือเดินจงกรม ตลอดจนทำกิจต่าง ๆ ยืน เดิน นั่ง นอน กิน ดื่ม ทำ พูด คิด ก็นึกพุทโธไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะชำนาญ คือ ใจบริกกรรมพุทโธได้เอง ใจก็จะไม่ถูกกิเลสพาให้คิดฟุ้งซ่าน เมื่อจิตคิดพุทโธ ไปนาน ๆ ใจก็จะสงบได้