จงกำหนดสติให้รู้เท่าทันความคิดของตัวเอง เป็นเราไปนึกถึงสัตว์นั้นเอง แล้วเราก็ไปคิดเอาเองว่า เราจะต้องได้รับผลเหมือนอย่างที่ทำกับเขาไว้ ซึ่งมันเป็นเรื่องอดีตที่แก้ไขไม่ได้แล้ว ส่วนกรรมนั้นจะส่งผลแก่เราเมื่อใด ก็ไม่อาจรู้ได้ เป็นเรื่องของกรรมในอนาคต พอเราไปคิดถึงก็เลยเป็นเหตุทำให้ใจเป็นทุกข์ในปัจจุบัน ทุกข์จนภาวนาไม่ลง ทุกข์ไปกับเรื่องอนาคตที่ยังไม่เกิดขึ้น เป็นเพราะเราสร้างเรื่องทุกข์ให้ตัวเองทั้งนั้น

ถ้าปัจจุบันเราสำนึกผิดแล้ว เราก็สำรวมระวังอย่าทำกรรมเช่นนั้นอีก จงตั้งใจทำความดีในปัจจุบันให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ แล้วตั้งใจอุทิศบุญแผ่เมตตาให้เขา ขอให้เขาได้รับส่วนบุญพ้นทุกข์ และขอให้อโหสิกรรมนั้นแก่เรา ก็ทำได้แค่นี้ ถ้าเราทำดีมากขึ้นทุกวัน กรรมนั้นก็อาจตามไม่ทัน ก็กลายเป็นอโหสิกรรมไปเอง เรื่องอดีตมันผ่านไปแล้ว ก็อย่าไปคิดถึงมัน อนาคตยังมาไม่ถึงก็อย่าไปคาดไปหมาย ให้ตั้งใจทำปัจจุบันให้ดีที่สุด ทำแค่นี้ก็พอ อย่าไปคิดหาเรื่องทุกข์มาใส่ตัวเอง

ขอบพระคุณค่ะ