สำหรับคนรักภาษาไทย คงอยากเห็นคนไทยใช้ภาษาไทยได้อย่างถูกต้องตามหลักของภาษาไทย แต่คนไทยสมัยนี้เขียนภาษาไทยผิดเพี้ยนไปมาก แม้การพูดก็เช่นเดียวกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในโลกโซเชียล เขียนผิดจนถึงขั้นอาจเปลี่ยนแปลงรูปแบบของภาษาไปได้เลย
.
เข้าใจอยู่ว่า เขาเขียนไปตามอารมณ์สนุก ๆ ไม่ได้มีเจตนาที่จะทำให้ภาษาวิบัติ แต่การที่ทำอะไรผิดบ่อย ๆ ถึงแม้ไม่เจตนา มันก็อาจกลายเป็นความเคยชินที่ผิด ๆ ได้ เลยทำให้หลงลืมไปว่า คำไทยที่ถูกต้องเป็นอย่างไร และกลายเป็นการทำให้ภาษาไทยวิบัติโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์
.
เราคนไทยควรอนุรักษ์ภาษาไทยไว้ให้ลูกหลานไทยในวันข้างหน้าได้ใช้ภาษาไทยได้อย่างถูกต้อง เหมือนเช่นบรรพบุรุษของเรารักษาไว้ให้พวกเราทุกวันนี้ ได้มีภาษาพูดเป็นของตนเองอย่างภาคภูมิใจ
.
ลองดูคำไทยที่มักเขียนผิดที่นำมาลงให้ดู แล้วจะรู้ว่า บางคำเราก็เขียนผิดกัน จนคิดว่ามันกลายเป็นคำถูกนั่นแหละ แต่ก็ยังดี ที่ยังมีพจนานุกรมไทย ฉบับราชบัณฑิตยสภา เป็นแบบฉบับที่ถูกต้องไว้ให้ได้ศึกษาและตรวจทาน แต่จะมีคนไทยสักกี่คน ที่มีความรับผิดชอบสูงขนาดนั้น ที่จะตรวจทานการเขียนการพูดภาษาของตนเองให้ถูกต้องตามหลักภาษา เพื่อให้ผู้อื่นถือเอาเป็นแบบอย่างที่ดีได้
.
ถ้าเราคนไทยไม่ช่วยกันเขียนพูดภาษาไทยให้ได้อย่างถูกต้อง ต่างคนต่างใช้ภาษาไปตามใจตนเอง ภาษาไทยก็จะวิบัติผิดเพี้ยนไปโดยไม่มีระเบียบของภาษา ก็จะกระจัดกระจายไปคนละทิศละทาง ฉะนั้น จึงอยากให้คนไทยช่วยกันตระหนักในเรื่องนี้ให้มาก ผู้ใหญ่ต้องเป็นแบบอย่างที่ดีให้แก่เด็ก ๆ ในการเขียนการพูดภาษาไทยได้อย่างถูกต้อง อย่าทำตัวเป็นแบบอย่างที่ไม่ดี โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คนที่ทำหน้าที่เกี่ยวกับสื่อ และการเรียน การสอน ควรยิ่งต้องมีความรับผิดชอบต่อภาษาไทยในระดับสูงทีเดียว
.
เรารักภาษาไทย และเห็นว่าภาษาไทยเป็นภาษาที่สวยงาม เป็นภาษาเดียวที่มีสำเนียงเสียงดนตรี และดีใจที่เห็นคนไทยหลาย ๆ คน ก็รักภาษาไทย พูดภาษาไทย และพยายามเขียนภาษาไทยให้ได้อย่างถูกต้อง
.
เพราะถ้าคนไทยพูดภาษาไทยผิด เขียนภาษาไทยผิดเสียแล้ว จะให้คนต่างชาติมาพูดถูก เขียนถูกได้อย่างไร แต่คนต่างชาติที่มาเรียนภาษาไทย บางทียังพูดไทยออกเสียงไทยได้ถูกต้องดีกว่าคนไทยบางคนเสียอีก ดังเช่น ร ล คำควบกล้ำต่าง ๆ ตัว ร แทบจะไม่มีใครพูดกันแล้ว เช่น คำว่า โรงแรม โรงเรียน ได้ยินแต่ โลงแลม โลงเลียน คำว่า ครับ ก็กลายเป็น คับ, จริง ก็เขียนเป็น จิง, ใจ ก็เขียนเป็น จัย ผิดเพี้ยนกันไปหมด
.
ถึงแม้ภาษาทุกภาษาย่อมต้องมีวิวัฒนาการ เพราะไม่ใช่ภาษาตาย แต่ก็อยากเห็นภาษาไทยเปลี่ยนแปลงไปในทางสร้างสรรค์ ที่จะทำให้ความงดงามของภาษามีมากยิ่งขึ้น
.
มีความไพเราะสละสลวยมากยิ่งขึ้น ซึ่งเป็นเรื่องที่คนไทยทุกคนควรจะต้องช่วยกันเอง ถึงแม้จะไม่อาจทำให้ภาษาไทยดีขึ้นไปกว่าเดิม แต่อย่างน้อยก็ควรช่วยกันรักษาของเดิมที่ดีเอาไว้ อย่าทำให้ภาษาไทยต้องเลวร้ายไปกว่านี้ จึงถือว่าเป็นการดีการชอบแท้
.
เคยมีข้าราชการมาบอกกับเราว่า เราใช้ไม้ยมกผิด การเขียนไม้ยมก ต้องเว้นวรรค ทั้งข้างหน้าและข้างหลัง เป็นหลักการเขียนจดหมายราชการที่ถูกต้อง
.
เราก็ไปตรวจดู ก็เห็นจริงอย่างนั้น เราต้องไปตามแก้บทความเก่า ๆ ใส่วรรคเข้าไป เท่าที่จะแก้ได้ ต้องเสียเวลาไปไม่ใช่น้อย ก็ยังอาจแก้ไม่ได้หมด เพราะมีผิดเยอะมาก
.
เหตุผลก็มีเพียงหนึ่งเดียวคือ หากเรารู้ว่า ทำอะไรแล้วผิด เราก็ไม่ควรทำสิ่งผิดนั้นอีกเลย และหากพลั้งพลาดได้ทำผิดไปแล้ว ถ้ามีโอกาสแก้ไขให้ถูกได้ ก็ควรจะแก้ไขเสีย เว้นไว้แต่สุดวิสัยแล้วจริง ๆ จึงปล่อยไปตามคติธรรมดาของโลกจะเป็นไป